Bu günlərdə dəyərli dostum Zülfüqar bəyin Türkiyə səfəri ilə bağlı hazırladıqları yazını oxudum. Əlbəttə, qardaş ölkənin görməli yerlərini gəzmək çox xoşdu. Amma Zülfüqar bəyin bizim üçün həssas və önəmli olan başqa yerləri də ziyarət etməsi məni çox sevindirdi. Azərbaycanın bütövlüyü uğrunda vuruşmuş Kərbəlayi İsmayılın və Soltan bəyin məzarlarını görəndə çox qürurlandım və həm də qəhər məni boğdu. Qürurlandım ona görə ki, xalqının belə qəhrəman və qeyrətli övladlarının doğulduqları və uğrunda vuruşduqları doğma yerlərdə deyil, qardaş Türkiyədə əbədiyyətə qovuşmalarıdı. Qəhərləndim ona görə ki, bu cür qəhrəman övladlara öz vətənlərində belə ölmək qismət olmadı. Düşmənlərimiz onların məzarlarının belə Azərbaycanda olmasını istəmədilər. Bu da təsadüfi deyil. 

Bəli, biz bir millətik. Amma Azərbaycan oğullarının hər dəfə Türkiyəyə gedib onları ziyarət etmək imkanları olmur. Bu gün müharibə şəraitində yaşayan Azərbaycan oğullarının vətənpərvərlik ruhunda böyüyüb, vətənə ləyaqətli övladlar olmağında həmin qəhrəmanların tez-tez ziyarət olunması mühüm önəm kəsb edir. Şərqdə ilk demokratik cümhuriyyətin banisi Məmməd Əmin Rəsulzadənin, erməni-rus işğalçılarına qarşı döyüşmüş Soltan bəyin, Kərbəlayi İsmayılın qəbirləri bu gün hamımız üçün müqəddəs məbədgahdır. Ən azı ona görə ki, onların uğrunda mübarizə apardıqları vətəndə mücadilə hələ də davam edir. Keçmişini unudan xalqın gələcəyi yoxdur. Biz keçmişimizi bu günkü gənclərə öyrətməliyik. Səhvlərimizi aydınlaşdırıb, müsbətlərimizi daha da təkmilləşdirib, irəli getməliyik. 

Bu mübarizədə qardaş Türkiyə həmişə bizim yanımızda olub. Tarix boyu bu böyük qardaşın kiçik qardaşa köməyini həmişə hiss etmişik. Biz bir atadan və bir anadan doğulmuş türklərik. Amma təəssüflər olsun ki, bizləri həmişə bir-birimizdən ayırmağa çalışıblar. Amma indi biz həmişəkindən də daha sıx birləşib, vahid bir ideya uğrunda mübarizədə bir olmalıyıq. Çünki dünyanı qaynadan qüvvələr iki doğma qardaşların da arasına nifaq salmaq istəyirlər. Biz buna yol verməməliyik. Türkün türkdən başqa dostu yoxdu! Bizim əcdadlarımız bütün bunları tarix boyu sübut edib və bu günə qədər də bu qardaşlığı yaşadıblar. Türkiyə torpaqlarında əbədi uyuyan o qəhrəman övladlar da öz ölümləri ilə bunu sübut ediblər.  Azərbaycanda dünyaya göz açıb, Türkiyədə gözlərini əbədi yumdular, Azərbaycandan başlayan bu əzablı, keşməkeşli olduğu qədər də qürurlu bir həyat yolu keçdilər. Öz həyat yolları ilə iki qardaş xalqlar arasında körpü salan bu oğullar bizlərə örnək oldular.

Türkiyənin böyük dövlətçilik təcrübəsi, dünya siyasətində önəmli yeri var. Bu uzun illərlə, çətin yollarla keçilib gəlinən bir yoldu. Buna görə də biz kiçik qardaş olaraq, ağır günlərimizdə onlara güvənmişik, həmişə onlara pənah gətirmişik. Sanki tarix təkrar olunur. Biz yenə mənfur düşmənlə üz-üzəyik. Üzdə olan, böyük dövlətlərin “peşka”sı olan ermənilərlə mübarizə aparmağa hər cür imkanımız var. Amma ilk cümhuriyyət qurulanda da yaranmış oxşar bir durumdayıq. Böyük qardaşın yardımına ehtiyacımız var. On minlərlə qurbanların hesabına qazandığımız uğurları gözü götürməyənlər var. Öz imperialist fikirlərindən daşınmayan qüvvələr bizim uğurlarımızı həzm edə bilmir. Əgər vətən mücahidlərinin ruhları qarşısında rahat olmağımızı istəyiriksə, biz bu uğurlarımızı qorumalıyıq. Bunun üçün bizim birliyimiz çox mühüm önəm kəsb edir. Bu birliyi yaradacaq və möhkəmləndirəcək şəxslərdən birincisi ölkə prezidentidi. Mən elə başa düşürəm ki, bütün siyasi dustaqların azad edilməsi və xalqın rifah halının yaxşılaşdırılması bu birliyin təməl daşıdı. Biz içimizdəki bütün narazılıqları vətən naminə kənara qoymalıyıq. Və elə başa düşürəm ki, bu sahədə artıq müəyyən işlərə start verilib. Bu yerdə bir məsələni xatırlatmaq istərdim. Türk dünyasının dahi sərkərdələrində olan Mustafa Kamal Atatürkün vaxtında bir nəfə ona yaxınlaşıb deyir ki, döyüşlərdə həlak olmuş əsgərlərin anaları yığışıb, onunla görüşmək istəyirlər. Ancaq həmin şəxs dahi şəxsiyyətə həmin analarla görüşməyi məsləhət bilmir. Axı o analar, onlar üçün ən əziz olan övladlarını itirmişdilər. Lakin dahi srəkərdə özündə cürət tapıb, onların qarşısına çıxır və deyir: “Mən siz anaları başa düşürəm. Siz sizlər üçün ən şirin olan övladlarınızı itirmisiniz, o övladları siz yenə doğacaqsız, amma Türkiyə bir daha doğulmayacaq, biz onu qorumalıyıq”. 

Ona görə də biz vətən üçün bütün aramızda olan narazılıqları kənara qoyub, əcdadlarımızdan bizə miras qalmış bu vətəni qorumalıyıq və gələcək nəsillərə təhvil verməliyik. Çiçəklənmiş, bütöv Azərbaycanı. 

Sözümün sonunda bu gün aktual olan bir məsələyə də toxunmaq istərdim. Mən də çox istərdim ki, Bakının xilaskarı olmuş Nuru paşanın xatirəsi əbədiləşdirilsin. Bu həm ona, həm də o vaxt Azərbaycanda şəhid olmuş minlərlə türk əsgərlərinə olan bir ehtiram olardı. Həmçinin iki qardaş xalqlar arasında olan qardaşlıq münasibətlərinin əyani təzahürü olardı.