Düz 30 il öncə  Azərbaycan Respublikasının paytaxtı  Bakıda Meydan hərəkatı başlandı. Amma insan, müsəlman,  türk üçün Meydan yüz illər, min illər öncədən, dünya xəlq ediləndən  var, Şərlə Xeyirin, Şeytanla İnsannın, İnsanla öz nəfsinin savaş Meydanı...  

***

Min illərin mübarizələri ilə yanaşı,  işğalları,soyqırımları, repressiyaları, mütiliyindən, köləliyindən də keçib gəlirdik  17 Noyabr Meydanına... Azərbaycan, Türk, Müsəlman kimliyimizi qanımızda, genimizdə daşısaq da, əksəriyyətimiz hələ bunların mahiyyətini dərk etmədən girdik  bu Meydana... Amma xislətimizdə yüz illərdən bəri dədə-babalarımızın işlətdiyi  “Bu Meydan, bu da Şeytan” şüarıyla meydana daxil olduq... Bizi “İlin qəhrəman xalqı”, “dünyanın ən qeyrətli xalqı” adlandırıb aldadaraq öz taktiki və strateji planları naminə enerjimizdən yararlanmaq məqsədi güdənlər bizlərə təlqin etdilər ki, vuruşacağınız  Şeytanlar yalnız “Qırmızı şeytan” adlandırılan Sovet imperiyası, onun Azərbaycandakı “kommunist nökərləri” və Qarabağa göz dikmiş erməni işğalçılarıdır...

*** 

Biz Meydanda deyilən şeytanlara qarşı vuruşsaq da, içimizdəki və içimizdəki əsil Şeytanı unutduq. Amma o, bizləri unutmadı və elə içimizdən bizləri usta-usta, asta-asta gəmirib yeməyə başladı. Ta ki, biz taqətimizi itirib nə Bakıda Azadlıq meydanında, nə də Qarabağdakı səngərlərdə durmağa gücümüz qalmayanadək...  Meydanın 30 il öncəki o qızğın çağlarında Şeytanın minbir hiylə və oyunlarla “dünyanın ən qeyrətli xalqı”nın əlindən Qarabağı alıb ermənilərə verəcəyini heç təsəvvürümüzə gətirməzdik... Amma bu baş verdi. Və dünən bizi “ən qeyrətli xalq” adlandırıb  SSRİ-ni yıxmağa təhrik edənlər cəmi 3-4 il sonra ermənilər yıxdığımız imperiyanın dağıntıları arasında torpaqlarımızın açıq-açığına işğalına başlayanda, Azərbaycana qarşı misli görünməmiş soyqırımlar, vəhşiliklər törədəndə   arxamızda durmadılar... Çünki onların da məqsədi bizi bütövlükdə işğal etmək, ruhumuza, sərvətlərimizə yiyələnmək idi...

*** 

İçimizdəki Şeytan bizləri elə hiylələrlə uyutdu ki, pafoslu, hay-küylü çıxışlar edənlərə də aldandıq, özümüz də bəzən belə çıxışlar yapıb özümüzü lider sandıq... Lider sandıqlarımızı da elə bütləşdirdik ki, onların səhvlərini, bəzən hətta xəyanətlərini aşkar edənləri düşmən sandıq... Sonra ayrı-ayrı firqələrə bölündük və hər firqənin öz lideri oldu, eynən cahiliyyə dövründə hər tayfanın öz bütü olduğu kimi... Bu minvalla faktiki İslamdan çıxıb bütpərəstliyi qəbul etdik. Amma bu bütlərə sitayiş daha təhlükəli idi. Çünki onlar daşdan, tuncdan, taxtadan deyildi, canlı, şüurlu insanlar idi. Bu bütlər  dünən Meydanda, ən azı, fiziki baxımdan bütöv olan xalqı neçə-neçə  bütpərəst kütlələrə parçaladı.  O kütlələr biri-biri ilə ideoloji, psixoloji, bəzən hətta fiziki baxımdan toqquşdu, həbs olundu, güllələndi, zindanlarda çürüdü... Bu minvalla 30 il öncə 1 milyonu meydana toplaya bilən xalqın mübarizə gücü, potensialı, bölündü, parçalandı, tükəndi... Şeytana da elə bu lazım idi...

*** 

Lakin Şeytan bununla da kifayətlənib dayanmadı. İllərlə firqələrə bölünmüş bizləri daha kiçik birliklərə, təşkilatlara, sonradan fərdlərə parçalamağa başladı. Bunun üçün o, müxtəlif  alver, biznes mənbələrindən, eləcə də xaricdən, daxildən açılan qrant kranlarından yararlandı. Əksəriyyət para qazanmaq, dolanmaq məqsədi ilə o  mənbələri, o kranları ələ keçirmək uğrunda mübarizəyə başladı.  Qarabağ, türkçülük, millətçilik, mənəviyyat, vicdan, namus, qeyrət kimi dəyərlər yalnız dillərdə qaldı... Əməldə bunları yalnız ayrı-ayrı fədakar fərdlər daşıdı...Yerlilik, kəndçilik,  qohumluq, əqrəbalıq, dayılıq, əmilik, dostluq, əsgər, tələbə yoldaşlığı və s. kanalları işə düşdü. Bütün növ, qanuni, qanunsuz alver, ticarət, kredit, sələm növlərinə meydan verildi. Qarabağ, Vətən, millət, türkçülük, şəhidlik, insan haqlarl dəyərləri başda olmaqla  ailə, uşaq, toplum, daş, torpaq, ağac, heyvan və s. nə adda istəsən, qurumlar, birliklər meydana çıxdı. Amma heç biri də nə birliyə, nə türkçülüyə, nə xalqın rifah halının əsl mənada yüksəlməsinə, nə də Qarabağın azadlığına nail oldu. Əksinə, alver üstdə, pul üstdə, kredit, qrant üstdə başlar yarıldı... Hərə ağzını bir yana tutdu... Şeytana da elə bu lazım idi...

***

Meydana girəndə biz onu da bilmədik ki, bizi qızışdıran xarici və daxili güclər elə Şeytana bağlıdır. Onlar yüz minlərlə fərdin meydanda, səngərlərdə potensialını tükətdikdən, ən qeyrətlilərin canlarını aldıqdan sonra  yerdə salamat qalan əksəriyyəti loyal, liberal xislətli kütləni gələcək məqsədləri üçün “yenidən tərbiyə  etməyə” başladılar.... Bu “yenidən tərbiyə” ilk vaxtlar, elə Qarabağda müharibə gedən axtlarda da “sarı qəzetlər”, videoprikat zalları, xarici seriallar, videokliplər, müğənnilər vasitəsi ilə aparılırdı. Lakin Qarabağda “atəşkəs” əldə edildikdən və neftin, qazın Qərbə axınını təmin olunduqdan sonra isə demək olar ki, yeni açılan bütün özəl telekanallar, onlarda çıxış edən  aparıcı , aktyor və müğənnilər, bayağı, açıq-saçıq, biabırçı reklamlar, verilişlər, seriallar, elektron nəşrlər, saytlar, portallar və s. bu “yenidən tərbiyə”yə  qoşuldu. Dünən totalitar “qırmızı imperiya”nı yıxmaq üçün ayllarla, illərlə meydanlarda can qoymuş milyonlardan ibarət xalqa, onun milli-mənəvi dəyərlərinə qarşı bu gün “demokratik yaşıl dollar imperiyası” kütləvi və genişmiqyaslı hücuma keçdi... Nəticədə Şeytan ayaqların; ayaqlarının üstünə aşırıb çiynimizdə və içimizdə oturub əl çalıb qəh-qəh çəkməyə başladı...

*** 

Bir sözlə, hər şey göz önündədir. Gündüzlər telekanallara, gecələr otellərə, restoranlara, barlara, saunalara, gözəllik salonlarına baxmaq kifayətdir... 1988-ci ildə Meydanda öyündüyümüz ümummilli qeyrət, namus, mənəviyyatdan, abır-həyadan bu gün danışmaq yersizdir. 20 faiz torpaqlarımızla bərabər onlar da itirilməkdədir. Yəni, bu gün yenidən özümüzü lider sanaraq pafoslu çıxışlar yapsaq da, etiraf etmək lazımdır ki, son 30 ildə Şeytana uduza-uduza gəlmişik, bəylər. Bunun bir səbəbi də o idi ki, çoxumuz dinimizdən. Quranımızdan, Peyğəmbərimizin(s) yolundan bixəbər olduq,  səmimi, ixlaslı  mübarizə aparmadıq, birimiz şöhrətlənmək, o birimiz varlanmaq, vəzifəyə, kürsüyə, ev-eşiyə yiyələnmək yolunu tutduq.  Biri-birimizə təkəbbürlə yanaşdıq, biri-birimizi həzm etmədik... Allah rizazı üçün yox,  filan partiyanın, filan liderin, filan “demokratik ölkə”nin rizası üçün  çalışdıq.... 

***

Haramlara qurşandıq, halalları unutduq. Bu gün deyirik ki, filan nazir, filan rektor arağın, çaxırın güdazına getdi. Bu gün müsəlman, türk hesab etdiyimiz bu xalqın kişilərinin xeyli hissəsi  araq , çaxır, pivənin  “küpü”nə girməkdə rusu da, erməni də,  fransızı  da keçməkdədir... Nə yazıqlar ki, bu haramçılığa qoşulan qadınlarımızın, qızlarımızın da sayı artır... 

***

Xülasə, uzun-uzadı danışmağa dəyməz. Qarabağı ermənilərə, iqtisadiyyatımızı, rifahımızı korrupsionerlərə, milli  mənəviyyatımızı, qeyrətimizi nəfsimizə uduzduq... Bütövlükdə içimizdəki Şeytana uduzduq...

*** 

Şükür  ki, Meydan hərəkatı sayəsində qazandıqlarımız; hüquqi cəhətdən müstəqil dövlətimiz, orrdumuz, bayrağımız, himnimiz, bayrağımız, gerbimiz də var. Allahımız, Quranımız, ibadət etməyə məscidlərimiz var... Və  Qarabağın azadlığı da, korrupsioner şəbəkənin çöküşü də, mənəviyyatımızın tənəzzülünün durdurulması da  Allaha, dövlətə, bayrağa, Vətənə, xalqa bağlı qəlblərimizdən keçir... Yalnız imanlı, ixlaslı mübarizə ilə içimizdəki və içimizdəki Şeytanı məğlub edə bilərik...