"Morze Əlifbası” layihəsinin bu günkü qonağı müğənni Tacir Şahmalıoğludur.

- 10 nəfər yanğınsöndürən, 10 nəfər polis, 10 nəfər də məhkəmə işçisi gəlmişdi. Onların sayını görəndə dəhşətə gəldim. Baxdım ki, onlarla bacara bilməyəcəm. Onlara müqavimət göstərmək lazım idi. O da mənlik deyildi. Xalqın içində olan adamam, belə şeylərlə məni gözdən salmaq istəyirdilər. Onlar gələndə yanımda anam, bir də bacılarım vardı. Hamımız onların hərəkətinə baxırdıq. Əgər bir balaca onlara müqavimət göstərsəydik, məni həbs etdirərdilər.

- Anam özündə deyildi. Dəhşət pis olmuşdu. Mən də sındım, bu məsələdə anamın qarşısında aciz qaldım. Anam oğlunun iyini ordan alırdı. Ona tək təskinlik verən rəhmətlik qardaşımın yaşadığı evin divarları idi. O da daha yoxdur. Deyir ki, mən ancaq bu evdə təskinlik tapıram. Canında Azərbaycan qanı daşıyan kimsə bu hərəkəti edə bilməz. Çox əsəbiləşmişdim.

- Bizim həmin binada qohumlarımız yaşayır. Yəqin düşünüb ki, bizdən kimsə müqavimət göstərər, nə bilim, özünü yandırar. Yəqin təhlükəsiz tədbirlərini öncədən hazırlayıblar. Biz niyə səs-küy salaq ki? Əksinə mən orada qonşuları sakitləşdirdim. Dünən bizi çıxardılar, sabah bir başqa evin yiyəsini bayıra atacaqlar. Onsuz da mən oradan çıxacaqdım, amma daha belə vəziyyətdə yox. Mənim xalqımın nümayəndəsinin hərəkətlərini belə görəndə nifrət elədim. Gözümün qarşısında anamı sürüyürdülər. 4-5 nəfər də mənim qolumdan tutub torpağın üstündə sürüyürdü. Hələ bacımı da o yan, bu yana çəkişdirdilər. Dedim ana, belə şey bizə yaraşmaz. Gəl gedək, bu ev, bu da onlar, nə istəyirlər etsinlər, haram xoşları olsun. Ev sahibi də ordaydı, bomj görkəmində qıraqda durub baxırdı. Mənim böyük sənətim var. Allah bu günə kimi mənə arxa olub. Bundan sonrakı əsrdə ikinci Tacir doğula ya yox. Getdi, bəlkə də doğulmayacaq. Çox əfsuslar olsun ki, belə sənət sahibinə qiymət qoymadılar. Mən bu gün sənətimin çörəyini yeyirəm, xalqıma mənim canım qurban. Aramızda musiqini yaxşı anlayan oğlanlar var. Onlar qoymurlar ki, mən çörəksiz qalam. Mən heç bir vaxt pula önəm verməmişəm. Yaxşı dostlar sağ olsun. Hansı ki, o dostlar məni sınmağa qoymurlar.

- Yox. Ona artıq iş kəsilib. Bu yaxınlarda onunla görüşəcəm. Deyirlər, hələ Kürdəxanıdadır. Mən onunla tonlarla çörək kəsmişəm. Fədayə kişi kimi qadındı. Heyif ondan. Ağlının ucbatından bu hala düşdü. Düşünmədən atdığı addımların ziyanını gördü. Bir dəfə mənə zəng elədilər. Dedilər ki, Fədayə Laçın həbs olunub. Dedim ki, bu, belə də olmalı idi. Fədayə öz sənəti, öz işi-gücü ilə məşğul olsaydı, belə olmazdı. Götürüb yazdılar ki, guya mən demişəm ki, Tacir Şahmalıoğlu belə olacağını bilirmiş. Zəng etdim ki, adam kişi olar, mən elə fikir işlətməmişəm. Fədayə öz işi, güçü, sənəti ilə məşğul olsaydı, başı musiqiyə qarışsaydı, niyə türməyə düşməliydi? Mən həmişə Fədayə haqqında müsbət fikirdə olmuşam. 3 gün yol getsən, darıxmazsan. Özü də qoymaz ki, kimsə əlini cibinə salsın. Dost üçün pul xərcləyər. Fədayə düşünmədən atdığı addımların ziyanlarını görür. Heç bir günahı yox idi, elə bil aldadıldı. Qadınları tez aldatmaq olur. Gərək belə olmayaydı. İndi gözləyirik, bəlkə martda əfv olunar. Bütün günü ona dua edirəm. Oğlu var, Allah saxlasın. Başını salsın aşağı, oğlunu böyütsün.

- Onun ailəsinə, anasına böyük hörmətim var. Fədayə ilə bir yerdə işləyəndə ona həmişə hörmətlə yanaşmışam. Süfrəsində oturub bişirdiyi yeməklərdən yemişik. Çox gözəl bir anadır. Son zamanlar isə getməmişəm. Bunun da səbəbi var?

- Bacısı İlahə Fəda məni çox yordu, demək olar ki, sındırdı. Məni ittiham edir. Deyir ki, Fədayənin başına bu oyunun gəlməsində günahkar mənəm. Söyüş söyür, telefonda ünvanıma ağzına gələni deyir. Dedim ki, bala, get bəlanı başqa yerdə axtar. Mən Fədayə ilə 15 ildir görüşmürəm, müəyyən səbəblərdən yolumuz ayrılıb. Onunla bir yerdə olsaydım, ittiham etməyə bəlkə hardasa haqqı çatardı. Mən Tacir Şahmalıoğlu olaraq deyirəm, gəlib qanımı yoxlasınlar, görsünlər ki, qanımda narkotik çıxacaqmı? Belə bir şey olarsa, millət gəlib üzümə tüpürsün. O pis vərdişin yolçusu olmadım deyə ondan aralandım. Gördüm ki, Fədayə səhv yoldadır, onu geri qaytarmağa gücüm çatmadı. Fədayə də cavan, gözəl idi, qulaq asmırdı. Söz deyirdin, eşitmirdi. Baxdım ki, belə getməz, özüm yarıdan qayıtdım. Onun bacısı mənə, balalarıma qarğış elədi. Onun bacısı düz insan deyil. O, düz insan olsaydı, bilərdi ki, mən onun bacısına sənət vermişəm. O sənət ki, Fədayə ömrünün sonuna kimi yeyəcəkdi. Mən ona heç bir pislik eləməmişəm. Oxuyanlar da bunu təsdiqləyər. Yalnış adamlarla oturub-dururdu. Allah vergisi vardı, heyif ki, Fədayə belə bir istedadın qədrini bilmədi. (aznews.az)