Zaur magistraturanı bitirib, təhsilini davam etdirmək üçün Almaniyaya səfər edir. Zaurun əmisi Almaniyada tikinti şirkətlərindən birində mühəndis vəzifəsində işləyirdi. Zaur əmisinin işlədiyi şirkətdə dəstə rəisi vəzifəsində çalışaraq, təhsilini də davam etdirirdi. Bir ildən sonra əmisinin həyat yoldaşının qohumu ilə ailə həyatı qurur. Həyat yoldaşı da iqtisadiyyat sahəsində bakalavr dərəcəsini almışdı.
Zaur əmisi ilə məsləhətləşib, rəsmi şəkildə lisenziya alaraq lotereya oyunu tərtib edir. Əlavə kapital əldə etmək işində ən yaxın köməkçisi həyat yoldaşı Səkinə xanım idi.
Bir ildən sonra Zaurun bir oğlu olur. Zaur oğluna atası Rza kişinin adini qoyur. İmkanları bir az da yaxşılaşır.
Zaur məzuniyyət götürüb, ailəsi ilə birlikdə balaca Rzanı valideynləri ilə görüşdürmək və həm də qohum-əqrəbanı ziyarət etmək üçün Bakıya gəlir.
Zaurun ailəsi ilə birlikdə gəlişindən Zaurun atası Rza kişi, anası Məleykə xanım və bacısı Nərminənin sevincinin həddi-hüdudu yox idi. Balaca Rza ancaq yatanda qucaqdan düşürdü. Eşidən qohum-qonşular hamısı gəlib, Rza kişiyə və Məleykə xanıma gözaydınlığı verirdilər.
Səhəri gün səhər yeməyindən sonra Rza kişi nəvəsi balaca Rzanı götürüb, binalarının qarşısındakı bağa düşür. Zaur da marketə getmək niyyəti ilə evdən çıxır.
Zaur marketin girişinə çatar-çatmaz arxadan qulağına səs gəlir:
- Bay, bay, nə gözəl təsadüf! Bəlkə mən yuxu görürəm?!
Zaur səsinin şirinliyindən dostu Hüseyni tanıyır. Dostuna tərəf dönüb, ona tərəf gedir. Onlar çox mehriban görüşüb, marketin qarşısındakı oturacağa tərəf gedib, əyləşirlər. Bir neçə dəqiqə şirin söhbət etdikdən sonra, Hüseyn deyir:
- Zaurcan, saat 11-də bir nəfərlə görüşüm var. İnşəallah, saat 17-də bu yaxınlıqda yerləşən dostumuzun kafe-restoranında ailələrimizi bir-biri ilə tanış edərik.
Bunu deyib, sağollaşırlar.
Zaur öz həyat yoldaşı Səkinə xanımla birlikdə vəd olunmuş vaxtda ailəvi restorana çatanda, Hüseyn də öz yoldaşı Zeynəb xanımla restoranın girişində onları qarşıladılar. Onlar çox mehriban görüşüb, ayrıca sifariş verilmiş otağa keçirlər.
Hüseyn gülümsəyərək soruşur:
- Bəs balaca kişi hanı?!
Zaur gülümsəyərək deyir:
- Baba, nənə nəvəsini gördü – qurtardı. Çətin ki, ondan ayrılsınlar. Səhər atam aparıb gəzdirmişdi, indi də nənəsi aparıb gəzdirməyə.
Hüseyn gülümsəyərək zarafatyana deyir:
- Dayanın, inşəallah, baba-nənə olanda bilərsiniz onların şirinliyini.
Beləcə deyib gülüşdülər.
Zaur üzünü Hüseynə tutub, gülümsəyərək deyir:
- Deyəsən balaca, gözəl Fatimə balamızı da nənəsi sizinlə buraxmayıb?
Hüseyn başını tərpədə-tərpədə deyir:
- Hə qardaş, heç demə. Elə biz də sizin kimi, nə deyə bilərik axı. Deyib gülüşdülər.
Bir az keçmiş orta yaşlı bir kişi otağın girəcəyində “Ya Allah!” deyib, otağa daxil oldu və salam verdi. Hüseyn ayağa qalxıb, ona tərəf getdi və çox mehriban görüşüb, dedi:
- Zaurcan, Əli qardaşımızla biz birlikdə ailəvi Ərbəin ziyarətində olmuşuq. Əli qardaşımız bu restoranın müdiridir.
Zaur yerindən qalxıb, Əli kişi ilə mehriban görüşdülər. Kəlbəlayi Əli qonaqlarına xoş istirahətlər arzulayıb, sağollaşıb, otaqdan çıxır.
Əli kişi gedəndən sonra Hüseyn Zaurdan soruşur:
- Zaurcan, tikinti sahəsində işlərin necədir? Təhsilini necə, davam etdirirsənmi?
Zaur minnətdarlıqla deyir:
- Çox sağ ol, əzizim, təhsilimi qiyabi davam etdirirəm. Tikinti də ki, öz yerində, pis deyil.
Və Zaur sözünə davam edərək, deyir:
- Səkinə xanımın köməkliyi ilə bir biznes də qurmuşuq.
Hüseyn gülümsəyərək, deyir:
- Əgər sirr deyilsə, bilmək olar nə biznesidi belə?
Zaurla həyat yoldaşı Səkinə xanım gülümsədilər. Və Zaur sözünə davam edərək, deyir:
- Xeyr, əzizim, nə sirr. Sadəcə olaraq Səkinə xanım ali təhsilli iqtisadçı kimi belə bir təklif verdi və mən də bəyəndim. Ağsaqqal kimi əmimlə də məsləhətləşdik. O da müsbət rəy verdi və biz də fəaliyyətə başladıq.
Hüseyn soruşdu:
- Fəaliyyətiniz nədən ibarətdir?
Zaur gülümsəyərək deyir:
- Bir lotereya oyunu tərtib etdik ki, biznesimizi genişləndirək.
Hüseynin üzündəki təbəssüm cizgiləri, narahatlıq cizgiləri ilə əvəz olunsa da, narahatlığını büruzə vermədən soruşur :
- Hm... Gəlirin çoxmudur?
Zaur gülümsəyərək deyir:
- Desəm, bəlkə də inanmazsan, hələ ki, heç bir qəpik də xeyir götürməmişəm. Gəlirini qəpiyinə qədər biznesin özünə xərcləmişəm. Gələcəkdə nə olacaq – onu Allah bilir.
Hüseyn söhbəti dəyişərək, Almaniyadakı müsəlmanların vəziyyəti, onlara olan münasibət və orada olan məscidlər haqqında soruşur.
Təxminən iki saatlıq ünsiyyət qurub, təam etdikdən sonra Əli kişi ilə sağollaşıb, restorandan çıxdılar və evlərinə tərəf istiqamətləndilər.
Binalarının qarşısına çatdıqda Hüseyn Zauru mehribancasına qucaqlayaraq, soruşur:
- Sabah gedən yerin yoxdu ki?
Zaur deyir:
- Xeyr, qulluğunda hazıram.
Hüseyn gülümsəyərək deyir:
- Heç, çayçıda oturub, iki qardaş bir çay içərdik.
Zaur gülümsəyərək, deyir:
- Mənim gözüm üstə, nə zaman desən, mən – hazır.
Onlar sağollaşıb ayrıldılar. Zaur həyat yoldaşı Səkinə xanımla binaya daxil olub, pilləkənləri qalxarkən, Səkinə xanım Zaura deyir:
- Zaurcan, Zeynəb xanım çox xoşuma gəldi. Onun danışığı, sadəliyi, mehribanlığı, xüsusilə də hicabı. O, hicabda çox gözəl və yaşından çox-çox cavan görünürdü. Lap məktəbliyə oxşayırdı.
Zaur gülümsəyərək deyir:
- Elə mənim gözəl xanımım da hicabda gözəllər gözəli olardı.
Səhəri gün saat 11 radələrində Hüseynlə Zaur görüşüb, Kəlbəlayi Əlinin kafesinə gedirlər. Kafeyə daxil olub, əyləşir və bir çaynik çay sifariş verirlər.
Hüseyn gülümsəyərək soruşur:
- Zaurcan, tərtib etdiyiniz lotereyada uduşlar necə tərtib olunub?
Zaur cavabında deyir:
- Çox sadə. “Cek-pot” olanda – altırəqəmli. Heç kəs bunu tapmayanda – uduş pilləli bölünür. Məsələn;
- beş rəqəmi tapan şəxslər filan qədər;
- dörd rəqəmi tapan şəxslər filan qədər;
- üç rəqəmi tapan şəxslər isə filan qədər məbləğ əldə edirlər.
Hüseyn yenə gülümsəyərək, deyir:
- Bəs iki rəqəmi, bir rəqəmi və yaxud da heç bir rəqəmi tapmayan şəxslər necə, nəsə əldə edirlər?!
Zaur gülümsəyərək deyir:
- Axı...
Hüseyn sözünə davam edərək, deyir:
- Bizim haqq olan İslam dinimizdə əgər kiminsə haqqı aradan gedərsə, bu, haram hökmündədir. Və günah sayılır.
Hüseyn sözünə davam edərək, deyir:
- Əziz qardaşım, sən mənə çox əzizsən. Sənə dəyən zərbəni özümə dəymiş kimi bilirəm. Bir qardaş kimi məsləhət görürəm ki, halal qazancına haram qatmayasan. Hesabı çox ağırdı. Allahın bizə verdiyi ömür müddətinin bu dünyada nə zaman bitəcəyinidə bilmirik. Etdiyimiz əməllərə diqqət etsək, düzgün olar. Əminəm ki, dediklərim qəlbinə dəyməz, məndən inciməzsən.
Zaur yuxudan oyanırmış kimi, tələsik cavab verərək deyir:
- Xeyr, xeyr, əziz qardaşım, nə mən, nə də mənim ailəm bu işin haram olduğunu bilmirdik. Mən də, ailəm də həmişə qazancın da, yeməyin də halalına can atmışıq, üstünlük vermişik. Ziyanın yarısından qayıtmaq da xeyirə doğru bir işdi.
Bunu deyib, gözləri dolmuş halda, sağ əli ilə Hüseynin stolun üzərinə qoyduğu sol əlindən tutaraq, deyir:
- Çox sağ ol, qardaş, sən məni də, ailəmi də xilas etdin. Allah yaxşılığının əvəzini versin. Bir fincan çay içmək ərzində, dünya və axirətimi xilas edilmiş hiss edirəm.
Onlar çaylarını içib, kafedən çıxıb, dənizkənarı parka tərəf istiqamətləndilər. Zaur birdən dayanıb, nəsə tapmış kimi, Hüseynə tərəf dönərək, deyir:
- Hüseyncan, təmirdən sonra “Bibi Heybət” məscidində olmamışam. Əgər etirazın yoxdursa, “Bibi Heybət” məscidinə gedərdik.
Hüseyn çox sevincək halda əlləri ilə Zaurun qollarından tutub, deyir:
- Gedək, əziz qardaşım, gedək...
Zaurun məzuniyyət səfəri başa çatır. Onlar Almaniyaya qayıdırlar.
Bir ay sonra Hüseynin votsapına xəbər gəlir. Şəkildə Zaur qucağında balaca Rza və hicablı xanımı ilə Almaniyadakı məscidlərdən birində idi.
Altından yazılmışdı: “Biznesimizi satıb, qəpiyinədək xeyriyyə işlərinə yönəltdik. Yeməyimi, aldıqlarımı da təmizləmişəm. İndi böyük tikinti şirkətində işləyirəm. Dolanışığım, şükür, əladır. Haramdan əsər-əlamət də yoxdur”.
Hüseynin gözlərində sevinc yaşları işıldadı...
Əmmar Yasir, “Dəyərlər”
