Hakim partiyanın son qurultayında YAP rəhbərliyinə yeni simaların gətirilməsi, bunun fonunda təşkilatın qurucuları olan “91-lər”in toplantıdan və rəhbərlikdən kənarda saxlanılması növbəti dəfə geniş müzakirələrə yol açdı. Xüsusilə seçkilər ərəfəsində iqtidar partiyasında baş verənlərə cəmiyyətin ayrı-ayrı düşərgələrində fərqli münasibət var. YAP-ın “Dədə Qorqudu”, “91-lər”in tanınmış nümayəndəsi və 2007-ci ilin martından hakim düşərgəyə, öz partiyadaşlarına ünvanlandığı cəsarətli mesajlarının qarşılığında partiyadan uzaqlaşdırılmış Sirus Təbrizlinin musavat.com-a verdiyi musahibəni Moderator.az təqdim edir.

- Sirus bəy, YAP-ın son qurultayında verilən qərarları, partiya rəhbərliyindəki yenilikləri partiya qurucusu, sabiq sədr müavini olaraq necə dəyərləndirirsiniz?

- Düz 21 il öncə xalqımızı, vətənimizi sevən vətənpərvər insanlar Azərbaycanı ağır, çətin durumdan qurtarmaq yolunu səriştəli, təcrübəli bir siyasətçi Heydər Əliyevin hakimiyyətə gəlməsində gördü. Bu məqsədin reallaşdırılması üçün də Heydər Əliyevin partiyasının yaranmasını zəruri saydıq. Bilirdik ki, bu ideya Azərbaycan xalqı tərəfindən həm bəyəniləcək, alqışlanacaq, həm də böyük dəstək tapacaq. O zaman Azərbaycana həm sabitlik, sakitlik, lazımdı həm də totalitar sistemdən çıxmış dövlət yeniləşməli idi. Məhz buna görə də mən partiyanın adını Yeni Azərbaycan qoydum və bu, Heydər Əliyev, həm də o zamankı silahdaşlar tərəfindən bəyənildi və qəbul edildi. 1993-cü ilin iyununda təcrübəli bir siyasətçi olan Heydər Əliyevin Azərbaycanda hakimiyyətə qayıtması həm ölkədə sabitlik, sakitlik yaratdı, həm də bir çox yeniliklərlə səciyyələndi. Bu yeniliklər İlham Əliyev dövründə də daha geniş vüsət tapdı və əminəm ki, bundan sonra daha da artacaq. Sözsüz ki, bu işlərin təşəbbüskarları olaraq biz yaxşı işlərə sevindiyimiz kimi, neqativ hallarla bağlı da məyusluq duyğusu keçiririk. Şəxsən mən bu duyğularımı daim tənqidi fikirlərimdə bildirmişəm. YAP-ın son qurultayında Mehriban xanımın 1-ci müavin seçilməsi həm partiyanı yeniləşdirəcək, həm də Azərbaycanı. Mən buna əminəm.

- 2007-ci ildə partiyadaşlarınıza, hakim düşərgəyə ölkədəki vəziyyətlə bağlı sərt mesajlar verib çağırışlar etmişdiniz. Bu gün ölkənin vəziyyəti necədir, sizin çağırışlarınızın hansısa təsiri oldumu?

- Azərbaycanın vəziyyətində hansı bir dövlət olsaydı, lap elə Amerikanın özü kimi böyük dövlətin əhalisinin 20 faizi qaçqın, ərazisinin 20 faizi işğalda olsaydı, o dövlət müvazinətini itirəcəkdi. Bu çətin bir vaxtda gəlib işləri yoluna qoymaq, bu qədər qaçqınlı, problemli ölkədə bu qədər tikmək, qurmaq, yaratmaq elə-belə iş deyil. Saakaşvili əbəs yerə deməmişdi ki, prezidentlər içərisində İlham Əliyev qədər öz dövləti üçün iş görən adam tanımıram. Saakaşvili sıradan bir siyasətçi deyil, mən onun səmimiyyətinə də inanıram. Düzdür, Azərbaycan zəngin dövlətdir. Amma bunu etməkdən ötrü o başıpozuqluqdan-filandan qurtarmaq lazım idi. Bugünlərdə mənə danışıblar ki, bir dəfə Əbülfəz Elçibəy öz iqamətgahından dövlət bağına, Azad Mirzəcanzadənin yanına gəlir, çay içib söhbət edirlər. Durub gedəndə Əbülfəz bəy baxır ki, gül-çiçəyin içində zir-zibil var. Elçibəy rəhmətlik əyilib kağız-kuğuzu götürür, onu ötürənlərə deyir ki, a bəylər, bunun yiyəsi, sahibi sabah gələcək və bizdən soruşacaq ki, niyə buranı belə zibilləmisiniz. Bu, çox simvolik bir şeydir. Dövlət zibillənmişdi. Çox təəssüf ki, həmin o zibillərdən, simasız quldurlardan bu gün də dövlət bağında var. Ona görə də mən və mənim kimi ziyalılar bu tənqidi etməlidirlər də. Amma ümumi götürəndə bəli, bu cür problemli bir ölkə, hərənin bir silahlı dəstəsi vardı, prezidentin başının üstündən öz sözünü keçirirdi, bu vəziyyəti qısa müddətdə yoluna qoymaq, qısa müddətdə abadlıq işləri aparmaq asan məsələ deyildi. Dədə Qorquddan bu yana heç kim Azərbaycanda bu qədər abadlıq işləri görməyib, Azərbaycana yenilik gətirməyib. Mən əminəm ki, bunun davamı olacaq. Amma tənqidə dözümlü olmaq lazımdır. Yaponiya, Hindistanda partiyalar olub ki, 50-60 il hakimiyyətdə olub. Ona görə ki, partiyanın içində fraksiyalar var idi. Yəni hətta partiyanın üzvləri müxtəlif düşüncələrə malik idilər. YAP-ı yaradanda mən Heydər Əliyevlə bütün bu məsələləri müzakirə edirdim. İndi bəziləri mənim haqqımda deyirlər ki, partiyanın xəttinə zidd gedirdi. Utanmırlar! Yadlarına salsınlar ki, mən nəyi tənqid eləmişdim. Mən rüşvətxorluğu, riyakarlığı, yaltaqlığı, satqınlığı tənqid etmişdim. Bir soruşan yoxdur ki, necə olur bu millət həm Heydər Əliyevi sevir, həm də onun düşməninə, onu bəyənməyən, tənqid edən adamlara səs verib onu deputat edir. Siz jurnalistlər bu tədqiqatları aparmalısınız, ya yox? Mənim ürəyim ağrıyır, İctimai Palatanın yaranması da bu iqtidarın səhvidir. Dünya dağılmazdı ki, müxalifət düşərgəsindən heç olmasa cümləni düzgün quran 5-10 adam parlamentə buraxılsaydı. Nə olar, qoy tənqid də eləsinlər. Bu gün Milli Şuranı da yenə iqtidarın səhvi yaradır. Əgər tənqidə, zamanın tələb etdiyi demokratik proseslərə dözümlü yanaşılsaydı, heç bu təşkilatlara ehtiyac qalmazdı. Yəni Sirus Təbrizli o partiyada hesab elə ki, təkbaşına bir fraksiya idi. Mən o vaxt tənqidi fikirləri deyəndə Heydər Əliyevə arxayın idim. Mən bu gün də öz fikrimdən dönməmişəm, nə demişəm də düz demişəm. Mən bu gün də İlham Əliyevə arxayınam. YAP-ın qurultayında Elmlər Akademiyasının prezidentinin müavin seçilməsi, xüsusən Mehriban xanımın partiya rəhbərliyinə gəlməsi tamamilə yenilikdir. Hakim partiyaya yeni adam gəlib, deməli, partiya yeniləşəcək. Beynəlxalq aləmdə gördüyü işlər də diqqətəlayiqdir. Müsəlman aləmində qadının siyasətdə yuxarı pillədə olmasının özü böyük bir yenilikdir. Sabah ölkə cazibədar bir ölkəyə çevrilə bilər. Yaxud çox həssas bir təbəqə olan qaçqınlarla bağlı bir insanın YAP rəhbərliyinə gətirilməsi təsadüfi deyil. Mən bu yenilikləri zəhmət çəkdiyim partiyada görəndə əlbəttə sevinirəm. Amma mən partiyada dönük, alçaq, riyakar adamları görəndə sarsılıram. Belə çıxır ki, YAP-ın xətti rüşvətxorları, satqınları, ikiüzlüləri, minsifətliləri müdafiə etməkdir? Xeyr! Bu, xətt ola bilməz! Nə Heydər Əliyev, nə də İlham Əliyev bunu bəyənməz, nə Allah götürməz, nə bəndə istəməz və əgər belə adamlar çoxluq təşkil etsə, o dövlət batar. Mən sevinirəm ki, Qurtuluş günü ərəfəsində keçirilən qurultayda o yeniliklər baş verdi. Bəli, ötən 20 il bir cavanın ömrüdür, ölkə yaşayır, həyat davam edir. Mən əminəm ki, əgər xalqın istədiyini, demokratik ölkələrin istədiyini etsələr, hətta Qarabağ problemi də onun içərisində tezliklə həll olunacaq.

-"91-lər" məsələsi, onlara münasibət bugünlərdə yenə də aktuallaşdı, partiya quruculuğunda iştirak etmiş şəxslər onlara qarşı biganəlikdən, qurultaydan kənarda saxlanılmasından narazılıqlarını açıqladılar. Onlara haqq verirsinizmi?

- “91-lər”in siyahısının başında Ziya Bünyadov, Xəlil Rza Ulutürk, Zeynəb Xanlarova, Ömər Eldarov kimi şəxsiyyətlər var idi. Onların hamısı vətənpərvər insanlar idi. Biz bilmirdik ki, başımıza nələr gələcək. Həmin dövrdə bu işlərə baş qoşan insanlar yalnız hörmətə layiqdirlər. Bu gün İlham Əliyevin ətrafında elə namərd adamlar var ki, onlar onu hörmətdən salmaqdan ötrü “91-lər”ə arxa çevirirlər ki, millət desin İlham Əliyev atasının silahdaşlarını qoruya bilməyibsə, biz bundan nə umacağıq? Bu, çox təhlükəli siyasətdir. Bu insanların böyük iddiaları yoxdur. Mənim özümün həyat tərzim var, heç vaxt bilmədiyim şeyə baş qoşan deyiləm. Amma mən o insanların hamısını ləyaqətli insan sayıram. O dövrdə kim bu işə qoşulubsa, Azərbaycan xalqı, dövləti naminə qoşulub. Mən hətta rəhmətlik Heydər Əliyevin özünə deyirdim ki, sizin qaş-gözünüzə aşiq olmamışam. Mən xalqın vəziyyətini görürdüm və bundan qurtuluş kimi... O dövrdə Etibar Məmmədovdan güclü siyasətçi yox idi. Mən bu gün Etibarla münasibətdəyəm, çox şeyləri ondan də ondan öyrəniləm, dünyanı gəzib, görüb, çox püxtələşib. Yeri gəlmişkən, Heydər Əliyevə kömək edənlər arasında Nemət Pənahlının da çox böyük rolu olub. O vaxt Naxçıvana gəldi, mənimlə birgə mitinqi apardı... İndi Etibara sual verirəm ki, Heydər Əliyev olmasaydı, sən həmin dövrdə ən güclü partiyanın sədri kimi hakimiyyət gəlib bu işlərin öhdəsindən gələ bilərdin? Deyir, “yox”. Bunu ziyalı adam olan, mitinq pafosu ilə yaşamayan Etibar Məmmədov deyir. O, çox püxtələşib, bu gün də ondan istifadə etmək olar, nə olsun müxalifətdə olub... Əsl siyasətçi vəziyyəti düzgün qiymətləndirməyi bacarmalıdır. Çünki o, ziyalı adamdır. Ona görə də Etibar Məmmədovun özü də, bir çox AMİP-çilər də Heydər Əliyevin hakimiyyətə gəlməsində çox mühüm rol oynadılar. O vaxt da Heydər Əliyevə deyirdim ki, şərait yarat, bu insanlar namizədliklərini versinlər, lap Bakı şəhər merini seçilsinlər. Əgər biz buna şərait yaratmırıqsa, onlar da prezident seçkilərini gözləyirlər. Hamı gözünü o yerə dikib. Amma biz şərait yaratsaq, Əli Kərimli gedib bir rayonda vali olsa, yaxşı olarsa da, bu iqtidarın xeyrinədir, pis işləsə də. Pis olacaqsa, deyəcəklər bu bir rayonu idarə edə bilmədi, ölkəni necə idarə edəcək? Təbii ki, əxlaqsız kommunist rejiminin təfəkkürü ilə düşünən adamlarla mənim düşüncəm eyni ola bilməz. Mənim oturub-durduğum insanlar olub. Nə Xudu Məmmədov, nə Azad Mirzəzadə, nə Xəlil Rza, nə Ziya Bünyadov, nə Sabir Əhmədov həmin təfəkkürü qəbul etməyib. Mənim bu dairəm olub və onlarla ləzzət almışam. Həmin Sabir Əhmədov-hansı ki, Heydər Əliyevi tənqid etmişdi-amma Heydər Əliyev gəldi, ona prezident təqaüdü verdi, İlham Əliyevin vaxtında Sabir Əhmədova ev verdilər. AXC heç ev tikə bilirdi ki? 5 manat pul qazandılar ki, kiməsə təqaüd versinlər? Bunlar da axı insandırlar.
- Fotolar" src="//old.moderator.az/fotobaza/original/5.jpg">- Fotolar" src="//old.moderator.az/fotobaza/original/6.jpg">- Fotolar" src="//old.moderator.az/fotobaza/original/7.jpg">