Zənnimcə Azərbaycan İslam Partiyasının son addımlarına münasibət bildirmək və bu haqda bir neçə kəlmə söz demək vacibdir; çünki müəyyən suallarla və bəzi qaranlıq məqamlara aydınlıq gətirilməlidir.

Nədən bu partiya birdən-birə “Vətən” blokuna qoşulmağa və Ədalət Partiyasının sədri İlyas İsmayılovun Prezidentliyə namizədliyini dəstəkləməyə qərar verdi? Elə düşünməyin ki, mən hər hansı siyasi qurumların, hər hansı səbəbdən birləşməsinə və hər hansı blok yaratmasına qarşıyam. Əsla. Mənim hətta hörmətli İ. İsmayılovun namizədliyinə də heç bir iradım yoxdur. Əksinə, o, daima qanunun aliliyinə hörmət edən və hər zaman onun (Qanunun) ŞAH olmasına çalışan tək-tük insanlardan biridir, peşəkar hüquqşünas, dəyərli siyasətçidir.

Məsələ reallıqda və bu reallıqda baş verən hadisələrə baxış bucağında, eləcə də dünyagörüşlərin və məfkurələrin müxtəlifliyindədir. Ziddiyyət buradadır. Tibb, yaxud kimya elmində gərək ki, buna “SİMBİOZ” deyirlər. Yəni, bir-birini həzm etməyən, bir-biriylə reaksiya girməyən, qarışmayan maddələrin, elementlərin birləşdirilməsi cəhdi. Əslində bu, nonsesdir!

Bu gün Ədalət Partiyası “ədalət” deyəndə, əsasən Qanunların Aliliyini, İslam Partiyası isə “ədalət” deyəndə, əlbəttə ki, İlahi qanunları nəzərdə tutur və ya tutmalıdır. Amma sədd heyf ki, ölkə qanunları ilə İlahi qanunlar arasında hələ də harmoniya  yaradılmayıb, heç buna təşəbbüs də edilməyib. Bəzi hallarda isə bu anlamların qavranılmasında ortaq məxrəcdən daha çox təzadlar və antoqonizm mövcuddur. Bu xüsusda kifayət qədər misallar göstərmək olar...

Məhz elə bu səbəbdən də , düşünürəm, hətta az qala buna əminəm ki, Ədalət və İslam partiyalarının koalisiya yaratmaq istəkləri mövcud gerçəklikdə islami dəyərlər daşıyıcılarının, o cümlədən Ədalətçilərin, mübarizə fəlsəfəsinə, yumşaq desək uyğun deyil.

Diqqət yetirin, bu gün Azərbaycan Prezidentliyinə namizədlərin əksəriyyəti hicab qadağası haqda öz fikirlərini sərgiləyir və demək olar ki, hamısı, bu və ya digər formada, buna neqativ yanaşırlar: “... hicaba qadağa qoymaq düzgün yanaşma deyil...”, “...hər bir məktəbli uniformayla yanaşı milli-mənəvi və islami dəyərlərə uyğun geyimlərlə təhsil ocaqlarına gələ bilər...”, “... dövlətin vətəndaşın geyimi kimi xırda işlərə qarışması doğru deyil...”, “... başörtüsü konkret şəxslərin istəyidirsə, kimsə buna niyə qarışmalıdəır ki?..”, “... heç kəs geyiminə görə təhsil hüququndan məhrum edilə bilməz...” və s. və i. a. Namizədlərin tam əksəriyyəti hicab qadağasının Azərbaycan Respublikası Konstitusiyasına zidd olduğunu vurğulayır və təbii ki, bunu pisləyirlər.

Lakin nə onlar, nə də ki, “yetimə can-can” deməklə işini bitmiş sayan digərləri quru sözdən uzağa getmirlər. Bəlkə də istəmirlər! Yəni bu ümumi və konyuktur sözlərdən sonra ortaya heç bir əməli iş, real fəaliyyət qoyulmur; vəziyyətin köklü dəyişməsi üçün kimsə əlini ağdan qaraya vurmur.

Amma, ortada bu sözləri qorxmadan bəyan edib bütün varlığı ilə dediyini reallaşdırmağa can atan, bu absurd qadağaya dirəniş göstərən, qətiyyət və ləyaqət nümayiş etdirib, nəyin bahasına olursa-olsun (hətta həyatları bahasına olsa belə), ölüm-dirim mübarizəsinə qalxan və İlahi qanunların dövlət qanunlarının əsirinə çevrilməsilə barışmayan İNSANLAR var - Hacı Mövsün Səmədov, hacı Abgül Süleymanov, hacı Rufulla Axundzadə, hacı Fəramiz Abbasov, hacı Taleh Bağırzadə, bu yolda şəhid olmuş hacı Vaqif Abdullayev və onlarla digərləri.

Sual edirəm: Hicab qadağasına “Yox!” deyib, hakimiyyətin represiya maşınına tuş gələn, min əziyyətə qatlaşaraq zindan əzablarına sinə gərən, hər saat, hər dəqiqə saysız-hesabsız tənə, təhqir və təhdidlərə məruz qalaraq qovrula-qovrula yaşayan, ancaq əqidəsindən dönməyən bu ləyaqət və əxlaq simvollarının İŞİNİ nə üçün heçə endirirsiniz?!  Bu ixtiyarı sizlərə kim verdi!? Bugünkü addımlarınız onlara qarşı sayğısızlıq deyilmi? Və onların mücadiləsinə kölgə salmırmı?! Unutmayaq, adını çəkdiyim həmin İNSANLARIN cismləri bu kriminal hakimiyyətin “ət maşınında” çəkilir, doğranır, ancaq onların RUHLARI bütövdür, azaddır. Azadlıqda olub nökər kimi yaşayanlardan qat-qat azaddır. Çünki Allahın və millətin qulu olmağı şərəf sayıb, bunu özlərinin “Alın yazısı” hesab edənlər heç vəclə və heç vaxt kiminsə, ya kimlərinsə nökəri olmağa razılıq verməzlər. Onlar məhz bu əqidəylə və bu inamla mübarizə meydanına atıldılar.

 Islam Partiyasının qoşulduğu, daha doğrusu, qoltuğuna sığındığı, Ədalət  funksionerləri nə vaxtsa, haradasa  o fədakar insanlar və onların müdafiəsi barədə, nə isə bir söz, bir neşə kəlmə deyiblərmi, bir iş görüblərmi? İndi bəziləri, həmçinin çətin vaxtlarda qaçıb, gizlənən, lazım olanda (bəzən lazım olmayanda belə) timsah kimi gildır-gildır göz yaşı axıdan, siyasətdə naşı, əxlaqda axsaq olan və özlərini partiya təmsilçisindən daha çox anbar müdiri kimi aparan müvəqqəti (yaxşı ki, müvəqqəti!) “rəhbərlər” görən nə etdiklərinin, AİP-nı hara apardıqlarının fərqindədirlərmi? Belə çıxmır ki, onlar artıq hicab dustaqlarının “kəlmeyi şəhadət”lərini oxumağa hazırlaşırlar. Hələ bəzi məsələlərə - Ədalət partiyasının rəhbər strukturunu təmsil edən birisinin mənə qarşı ədalətsiz (o cümlədən tərbiyəsiz) mövqe sərgilədiyini, çoxdan rəngi solmuş “Yaşıllar”-ın xaotik və məntiqsiz canfəşanlığını, habeləı: “Eldəniz müəllim AİP-nı nə vaxt müdafiə edib ki?.. Onun kimilər kiminsə yanında yaxşı olmaq üçün bu cür açıqlamalar verir...” deyən və dediyi bu yalanla böyük günah qazanan hörmətli hacının yanaşmasına toxunmuram.

İlyas İsmayılov: “Mən İslam Partiyasına heç nə vəd verməmişəm...”, “... hesab edirəm ki, məktəb də dindən ayrıdır və orada olan qayda-qanunlara dindarlar hörmətlə yanaşmalıdırlar”. Vəssalam!

Elə hakimiyyət də bunu deyirdi. Və hakimiyyət məhz bunu dediyi üçün hicab müdafiəçiləri bu gün zindanlardadır, üst-üstə az qala 100 ilə qədər həbs cəzası alıblar.

Dairə qapandı. Kaş ki, dairənin qapanması İslam Partiyasının bitməsi, tükənməsi kimi qəbul olunmayaydı. Və mən bunu, inanın ki, həmin partiyanın təəssübünü çəkən, onu yanlış addımlardan sidq-ürəklə qorumaq istəyən bir dost kimi arzulayıram.

Sonda, müqəddəs Peyğəmbərimizin ali bir kəlamını diqqətinizə çatdırım: “Ən xeyirlimiz, əxlaqca ən gözəl olanımızdır.”

Əxlaqlı olaq!..

                                                                                                              Eldəniz Quliyev