Xədicə ilə eyni sinifdə 21 oğlan, 9 qız oxuyur. Uşağın sözlərindən belə anladım ki, sinifdə qızlar özlərini azlıqda hiss edirlər. Gender bərabərliyinin pozulması daxili harmoniyanı ciddi şəkildə zədələyib. Əzici üstünlüyə malik olan çoxluq azlıqda qalan əks cinsi görməməzlikdən gəlir. Hətta mədəni-kütləvi tədbirlər də ayrı-ayrı məkanlarda keçirilir.

Təəssüf ki, digər siniflərdə də analoji vəziyyət hökm sürür. Son illər ölkəmizdə oğlanların sayının sürətlə artması orta məktəblərdə qızları arxa plana keçirib. Valideynlərin oğlan uşaqlarına sahib olmaq ehtirası onları dəhşətli cinayətə sürükləməkdədir. Hər il minlərlə qız ana bətnində qətlə yetirilir.

Ötən həftə Space TV-də “Gəl dərdini danış” verilişində qonaq olarkən Ağsudan bir gəlin telefonla studiyaya qoşuldu. Dedi ki, dünyaya qız gətirdiyi üçün qayınanası onu evdən qovub. Studiyadan etiraz səsləri yüksəldiyinə görə qadın hadisənin təfərrüatına varmalı oldu: “Xəstəxanadan çıxıb evə gələndə qayınanam “fərsiz” deyib, başıma bir qapaz vurdu. Dedi ki, yaxşı gəlin qız doğmaz. Elə o vaxtdan da qapılardayam”.

Gəlinin sonrakı açıqlamaları daha dəhşətli idi. Studiyada onu dinlərkən tüklərim biz-biz olmuşdu: “Qayınanam uşaqları məndən alıb, birini 200-300 manata satmaq istəyir”.

Beş-altı il əvvəl “Səni axtarıram” verilişinə bir qadın təşrif buyurmuşdu. Dediyinə görə, dünyaya qız gətirdiyi üçün başına gəlməyən müsibət qalmayıb. Gənc ananın dediyi bu sözlər indiyə kimi qulaqlarımda səslənir: “Qız doğduğum üçün evdə mənə çörək vermirdilər. Acından öıməmək üçün torpaq yeyirdim”.

Həmin verilişin əsas qəhrəmanı Ağstafadan gəlmiş 76 yaşlı bir ana idi. 20 il əvvəl Rusiyaya getmiş oğlunu bircə dəfə görmək arzusuyla studiyada göz yaşı axıdırdı. Ardıcıl müraciətlərə, zənglərə, sysız-hesabsız məktublara rəğmən, oğul anasının səsinə səs vermək istəmirdi...

Yeddi-səkkiz il əvvəl Qax rayonunun İlisu kəndində bir qoca ilə qarının evində ailəlikcə qonq idik. Ev sahibinin yaşı səksəni ötmüşdü. Həyat yoldaşı isə ömrünün səkkizinci onilliyini xırdalayırdı. Dediklərinə görə, yeganə övladları 15 il əvəl onlardan üz çevirərək, Rusiyaya gedib. Kişi ailənin sirrini qorumağa çalışsa da, həyat yoldaşı başlarına gələnləri danışmaqdan çəkinmirdi: “Oğlum 15 ildə bir dəfə də geri qayıtmayıb. Atası xəstə olanda iki-üç dəfə zəng edib, pul istədim. Amma bir qəpik də göndərmədi. Axırıncı dəfə zəng edəndə üstümə qışqırdı, dedi ki, bir də məndən pul istəməyin. Mən iki tələbə oxuduram”.

Ev sahibi həyat yoldaşına göz-qaş edib, söhbəti kəsməyi tələb etsə də, arvad ürəyini boşaltmaqda israrlıydı: “Oğlum Rusiyada Nataşa adlı bir qadının evinə girib. Tələbə dediyi də Nataşanın başqa kişilərdən olan qızlarıdır. Bu dərd məni öldürəcək. Oğul böyütdüm ki, qocalanda əlimdən tutsun, qulluğumda dayansın. Amma o gedib Nataşanın qulluğunda dayanır”.

Demək istədiyim odur ki, oğul da, qız da Allahın verdiyi paydır. Yaradanın işinə qarışmayın. Mən bilmirəm ki, bu gün boyunu sevdiyimiz oğlanlarımız sabah bizim nazımızı çəkəcək, yoxsa Nataşanın. Amma dəqiq bilirəm ki, bu gün ana bətnindəki qızlarını qətlə yetirənlər sabah mütləq vidan əzabı çəkəcəklər...