Moderator.az 1979-cu ildən 1991- ci il noyabrın 20-də - görkəmli dövlət xadimləri, ziyalılar, hərbçilər və jurnalistləri aparan vertolyotun Qarakənd səmasında vurulduğu günədək DQMV İcraiyyə Komitəsi sədrinin birinci müavini vəzifəsində işləyən (tarix boyu DQMV-də azərbaycanlılar üçün ən yüksək vəzifəni tutan, Vilayət partiya komitəsinin 11 büro üzvündən yeganə azərbaycanlı) Fərrux Hüseynovun Qarabağ gündəliyinin ən vacib və maraqlı qeydlərini qısa şərhlərimizin müşayiəti ilə oxucuların diqqətinə çatdırır.
(Əvvəli bu linkdə://www.moderator.az/news/254324.html)
“...Noyabrın 20-i idi. Aşağıdan növbətçi mayor zəng edərək məlumat verdi ki, iki nəfər azərbaycanlı qadın gəlib sizi axtarır. Tez düşdüm aşağı ki, nə?! Hər iki Azərbaycan(!) qadınının yalnız gözlərinin, dişlərinin ağı qalıb, bədənlərinin qalan hər yeri döyülməkdən, işgəncədən qap-qaradır, əlləri, ayaqları əzik-əzikdir. Ayaqyalın, başıaçıq gətirib atıblar binanın qarşısına. Onları çox çətinliklə, bir təhər otağıma qaldırdım. Birinin əyninə “buşlat”, o birinə öz paltomu geyindirdim. Çay təşkil etdim. Yazıqlar ağızlarını aça bilmirdilər ki, çayı içsinlər. Qaşıqla güclə hərəsinə bir az çay içirdim...
“366-cı alayın komandirinə dedim ki, əks halda Bakıdan sizin ərzaq, yanacaq təmnatınız dayandırılacaq...”
Zəng elədim, Xankəndindəki 366 –cı sovet alayının komandirini çağırdım, dedim, gərək sən bu qadınları Ağdama yola salasan. Bildirdi ki, mən bunu edə bilmərəm. Dedim, onda mən zəng edəcəyəm Bakıya, sizin alayın təminatını dayandırsınlar, ərzaq, yanacaq verməsinlər(O zaman 366-cı alayın ərzaq və yanacaq təminatı Azərbaycan tərəfindən təmin edilirdi). Komandir məcbur olub mənimlə razılaşdı və həmin qadınları hərbçilərlə Ağdama yola saldım...
“Rəhmətlik Qurban Namazəliyevdən xahiş etdim ki, qadınları vertolyotla Bakıya yola salsın...”
Qadınlara yola salandan dərhal sonra Ağdama - Təşkilat Komitəsinə zəng etdim. Telefona həmin vaxt orada olan Respublika Meliorasiya və Su Təsərrüfatı Nazirinin birinci müavini, rəhmətlik Qurban Namazəliyev(elə həmin gün –noyabrın 20-də Qarakənd üzərində vurulmuş vertolyotda şəhid olub) cavab verdi. Qurban müəllimə bildirdim ki, hərbçilər iki qadın gətirəcək Ağdama, vəziyyətləri çox ağırdır, vertolyot çağırtdırıb onları Bakıya yola salarsınız...
Ağdamla danışıb qurtarandan sonra halım pisləşdi. Azərbaycanlı(!) qadınları o vəziyyətdə görməyim mənə dəhşətli dərəcədə pis təsir etmişdi. Erməni faşistlər onların başına olmazın oyunlar açmışdılar... Bütün bunları bir daha göz önünə gətirəndə gözlənilmədən təzyiqim qalxıb və huşumu itirib masamın yanındaca döşəməyə yıxılıb qalmışam...
“Mən huşumu itirəndən sonra xəbər gəlib ki, Qarakənddə vertolyotumuzu vurublar...”
...Mən huşumu itirəndən az sonra Xankəndinə xəbər gəlib ki, Ağdamdan qalxan məlum vertolyotu Qarakənd üzərində vurublar... Həmin xəbərin Respublika rəhbərliyinə çatdırılması üçün qərargah rəisi Ovçinnikov mənə zəng edər, amma mən dəstəyi qaldırmaram. Çünki özümdə olmamışam. Ovçinnikov gələr kabinetimin qapısında əyləşən kapitandan soruşar ki, Hüseynov haradadır? O da cavab verər ki, içəridədir. Qapını açıb görərlər ki, yerə yıxılmışam, huşsuz vəziyyətdəyəm. Həkim çağırıblar. Yadımdadır ki, ayılanda rus hərbi həkimin mənə iynə vurduğunu bildim. Dərman da içirdəndən sonra xeyli özümə gəldim. Dedilər ki, sizin bir sıra dövlət rəhbərlərinizi aparan vertolyotu Qarakənd tərəfdə vurublar. İndi də ermənilər yenə yığışıb tələb edir ki, azərbaycanlı(!) Fərrux Hüseynov təcili Xankəndindən çıxmalıdır. Deyirlər, o, şəhərdən çıxmasa, dağıdacağıq buranı...
“Mən o Azərbaycan şəhərində qalan sonuncu azərbaycanlı idim...”
... Rus hərbçilər 2 “BTR” təşkil edib dolayı yollarla, qaranlıq küçələrlə məni çatdırdılar Şuşaya ... Xankəndini tərk edən zaman bayrağımızı (Azərbaycan SSR-in bayrağını) özümlə götürdüm ki, ermənilər onu təhqir etməsin. Beləcə vertolyot vurulan gün- 1991-ci il noyabrın 20-də Xankəndi şəhərimizi məcburən tərk etməli oldum. Mən o Azərbaycan şəhərində qalan sonuncu azərbaycanlı idim ...
“Xankəndində üçrəngli bayrağımız dalğalansın!..”
Allahdan ən böyük arzum budur ki, Xankəndini tərk edərkən özümlə götürdüyüm Azərbaycan SSR-in bayrağı yerinə, Müstəqil Azərbaycan Dövlətinin üçrəngli Müqəddəs Bayrağının işğal altında olan torpaqlarımızda: Xocalıda, Şuşada, Laçında Kəlbəcərdə, Ağdamda, Cəbrayılda, Fizulidə, Qubadlıda, Zəngilanda, eləcə də Xankəndində qürurla dalğalanacağı günü tezliklə bizlərə nəsib etsin!..
P.S. Çox təəssüflər olsun ki, amansız ölüm imkan vermədi ki, Fərrux müəllim bu arzularının həyata keçməsini görsün. Ürəyi daim Azərbaycan, Qarabağ eşqi ilə döyünən vətənpərvər insan, dövlətsevər vətəndaş Fərrux Hüseynov 2016-cı ildə dünyasını dəyişdi. Onun narahat ruhu o vaxt rahatlıq tapacaq ki, arzuları həyata keçmiş olsun və Müstəqil Azərbaycan Dövlətinin üç rəngli Müqəddəs Bayrağı işğal altındakı torpaqlarımızda , o cümlədən həyatını təhlükəyə ataraq son imkanadək tərk etmədiyi Xankəndində qürurla dalğalansın!..
(Davamı var)
Təqdim etdi: Sultan Laçın
