- Özümü 26-27 yaşda hiss edirəm. Düşünürəm ki, hələ də bacararam. Kənardan səslənən fikirlər isə belədir ki, artıq idmandan getməliyəm. Lakin bir qızıl medal qazanan kimi hamı bu fikri unudur. İdmançının hər zaman formada qalmasının yaşla əlaqəsi yoxdur. Düzgün məşq və sistem formada qalmağıma kömək edir. 

- Hər kəs qızıl medal qazanmaq istəyir. Bundan öncə də 2013/2014-cü illərdə belə hadisə olmuşdu. Zədə almışdım və yarışa çıxmışdım. Yenə eyni hal oldu. Çox eşidirəm ki, deyirlər karyeranı bitirməlisən. Hər şeyi deməyin qaydası var. İdmançını “sındırmaq”, sıxmaq olmaz. Əgər bu gün Rafael Ağayev 75 kq çəkidə dünyanın 100 idmançısı arasında top üçlükdədirsə, deməli davam etməyə dəyər. Artıq karate 2020-ci ildə Tokioda keçiriləcək Yay Olimpiya Oyunlarına salınıb. Əvvəlcə ora lisenziya qazanmağa çalışacam. Məqsədim Olimpiya Oyunlarında medal qazanmaqdır. Qızıl olsa, çox sevinərəm. Olmasa da medal qazanmaq lazımdır. 

- Həyatda pislik etmək, kiminsə adına söz çıxarmaq çox asandır. Neçə illərdir ki, haqqımda yazırlar. Elə olub ki, instaqramda nəsə yazıblar və onlara mesaj yazıb sonra silmişəm. Cavab vermək istəməmişəm. Düşünmüşəm ki, səbr etmək lazımdır. Kompüter arxasında şirə dönən insanlar var. Yazırlar və düşünmürlər ki, nə cavab alacaqlar. Mənim üçün insanların fikirləri, azarkeşlərin dəstəyi önəmlidir. Amma kiminsə fikri ilə yaşamıram. Biz məğlub da ola, qalib də gələ bilərik. Əsas odur ki, kişi kimi uduzasan. Biz də insanıq, robot deyilik. Çalışırıq ki, himnimizi səsləndirək. Avropa Oyunlarından öncə hamının bilmədiyi şeylər var idi. Yarışdan iki ay əvvəl zədə almışdım və əzələlərimdə yırtıq var idi. Həkimlər hətta yarışa çıxmağa icazə vermirdilər. 17 iynə vurulmuşdu mənə. Elə də döyüşlərə çıxdım. Finalda rəqib mənə çox gözəl zərbə endirdi və mən də həmin zərbəni “buraxdım”. Bir az məni bu sıxdı. Əlbəttə ki, birinci olmaq istəyərdim. Avropa Oyunlarının ikiqat qalibi olardım. Hər şeyin öz ləzzəti var.   

- Hər kəsin istəyi var. Ən böyük arzularımdan biri Azərbaycana Olimpiya Oyunlarında qızıl medal qazandırmaqdır. Özüm heç vaxt bu turnirin iştirakçısı olmasam da, dostlarımdan Olimpiya medalının başqa olduğunu eşitmişəm. Hacı Əliyev və başqaları həmişə bildirir ki, bu medal başqa daddır. Həmin idmançılar mənə deyir ki, 3-4 dəfə dünya çempionu olmaqdansa, bir dəfə Olimpiya medalı qazanmaq yaxşıdır. Heç kimə paxıllıq etmirəm, təki hamısı medal qazansın, amma mən də bunu əldə etmək istəyirəm. 

- Hər il belə bir seçim edilir. Zaretska da dünya çempionudur. Ötən il bu mükafatı almışdım. Qarşıda cəmi 1 yarış var. Təəssüf ki, cari ildə 4 finalda uduzmuşam. Mənim çəkimdə yapon Ken Nişimura 2 dəfə qızıl medal qazanıb. İspaniyada keçiriləcək turnirdə mən qalib olsam, “Yaxşıların yaxşısı” adını yenidən qazana bilərəm. 

- Karateçilərimiz həmişə ölkəyə medal qazandırıb. Lakin Avropa Oyunları bayram idi və daha çox medal əldə etməli idik. Hər müğənninin bir klipi olur ki, onu məşhurlaşdırır. Bizim də idmançılarımız Avropa Oyunlarında “partlatdı”. Nəticədə məşhur olduq və karate daha çox sevilməyə başladı. 

- Bir müddət gənclər millisində çalışdım. Həmin vaxt Avropa çempionatı Bakıda keçirilirdi. Hər şey yaxşı oldu. Ayxan Mamayev və Asiman Qurbanlı qızıl medal qazandılar, İlahə Qasımova isə bürünc medal əldə etdi. Öz karyeramı bitirdikdən sonra Azərbaycanda “Ağayev karate məktəbi” açmaq istəyirəm. Karateni davam etdirib idmançı yetişdirmək fikrindəyəm. 

- Heç vaxt ləqəbim olduğuna görə xüsusi nəsə düşünməmişəm. Kimsəyə də deməmişəm ki, filan ləqəb mənimdir. 2004-cü ildə Avropa çempionatından sonra Beynəlxalq Karate Federasiyasının prezidenti Antonio Espino demişdi ki, bundan sonra karatenin “Qara brilliant”ı Rafael Ağayevdir. Ondan sonra “Karatenin Maradonası”, “Karatenin Messisi”, “Karatenin Ronaldosu” da eşitmişəm. Məndə “Pantera” ləqəbi də var. Brilliantın necə yüksək dəyərli olduğunu bilirsiniz. Hər halda kim nəyə layiqdirsə, o ləqəbi də verirlər. Dünyanın bütün məşhur idmançılarında ləqəblər var. Bu ləqəblə razıyam (gülür).

- Xarici klublardan çox təkliflər gəlib. Azərbaycanda qalmaq istədim. Tale Heydərova, Fariz Nəcəfova təşəkkür edirəm. Bu klubun şərəfini qorumaqdan çox şadam. Bir ailəyik, hər bir işçi bizim üçün dəyərlidir. Bu klub üçün əlimdən gələni edəcəm. Üzərimdə əziyyətləri böyükdür. 

- Yadımda deyil, amma niyə də olmasın. Gələcəkdə əgər belə bir şey mümkün olsa, təbii ki, millət vəkili olaram. Azərbaycan adına, hansı işlə ölkəmə kömək olacağamsa buna hazıram. 

- Çox gözəl şeydən söz açdınız. Düzdür, indiyə qədər kimsə gəlib üzümə deməyib ki, “Rafael, səndən zəhləm gedir”, amma danışılanları bilirəm. İnanırsınız ki, hardasa bir məkanda oturmuşam və yanımdakı stolda oturanlar deyib ki, “Rafael özündənrazıdır”. Fikir verməmişəm. Çünki hər insanın fikrinə normal yanaşıram. 5 barmağın 5-i də bir deyil. Hamı məni sevə bilməz. Hər şey istədiyimiz kimi olsa, həyat mənasız olar. Allah məni belə yaradıb. Boyum, üz quruluşum, qaşqabaqlı olmağım Allah verdiyidir. Özündənrazı görünürəm, amma insanı tanımadan qərar vermək olmaz. Məndə də belə şey olub. Bir insandan xoşum gəlməyib, amma tanış olduqdan sonra elə düşündüyümə peşman olmuşam. Əvvəllər belə düşünənlər daha çox idi. İndi də var, lakin o qədər deyil. Gərək hər kəsi yaxından tanıyasan. 

- Demək olar ki, bir çox ölkələrdə bu olur. Hər zaman insanlar avtoqraf almaq istəyirlər. İnsanın enerjisini alsalar da, heç kəsə “yox” demək istəmirəm. Allaha təşəkkür edirəm ki, milyonlarla insanın içindən məni seçib və çempionluqlar yaşamışam. Portuqaliya və Serbiyada yarışdan əvvəl 400-ə yaxın insanla şəkil çəkdirmişdim. Yalnız döyüşə çıxmağıma az qalmış insanlar yaxınlaşanda “yox” deyirəm. Bir çox ölkələrdə idman zallarında şəkillərim var. Maraqlısı odur ki, xarici ölkələrdə sıravi vətəndaşlar yol gedərkən mənə yaxınlaşıb şəkil çəkdirmək istəyiblər. Buna çox sevinirəm.

- 4 illik müqavilə imzalamışdıq. Ötən il müqaviləmiz bitmişdi. Elə bilmişdilər ki, karyeramı başa vururam (gülür). Həmin il Avropa çempionu oldum, dünya 3-cülüyünü qazandım. Müqaviləni daha 2 il müddətinə yenilədik. Artıq 6 ildir ki, birlikdəyik. Azərbaycanda səhv etmirəmsə, məndən başqa yalnız Hidayət Heydərovun onlarla müqaviləsi mövcuddur. 

- O, mənim tək oğlumdur və onu çox istəyirəm. Elə bir insanam ki, hisslərimi biruzə verməkdə çətinlik çəkirəm. Hələ cəmi 2 yaş 6 aylıqdır. Mənim  yolumu gedəcəyini indidən demək olmaz. Bütün valideynlər kimi əsas istəyim oğlumun xoşbəxt olmasıdır. Yəqin ki, 3 yaşından gimnastika ilə məşğul olmağa başlayacaq. 6 və ya 7 yaşından hansı idman növünə marağı olduğunu soruşacam. Əsas istəyim odur ki, oğlum futbolçu olsun. İtaliyanın “Yuventus” klubunda çıxış etməsini arzulayıram. Özümə futbolçu olmaq qismət olmayıb. Oğlumdan bunu görmək istəyərdim. Ümid edirəm ki, futbolu sevməsə, karate ilə məşğul olar. İstəyərəm ki, az da olsa, oğlum əziyyətlə böyüsün. Hər şeyi əldə etmək onun üçün asan olmasın. Çətin gün görsün. 

- Mən orta məktəbi demək olar ki, oxumamışam. Lakin burdan mənə dəstək olan bütün müəllimlərimə təşəkkür edirəm. Çox dəcəl olmuşam. Yola veriblər, deyiblər ki, heç olmasa, 3 dərsdə otur sənə qiymət yazacağıq. Cəmi 2 fəndən özüm qiymət almışam. İki beşim olub, biri əmək, digəri bədən tərbiyəsi dərsindən.  

- Fikrimcə, ehtiyacı olan, köməyi olan hər kəsə dəstək olmaq lazımdır. Lakin bunu reklam etmək lazım deyil. Heç kim bilmədiyi şeyi yazmasın, deməsin. Lakin vətəndaşlarımıza dəstək hər kəsin borcudur.