Daxili İşlər Nazirliyi Şəxsi Heyətlə İş İdarəsinin sabiq rəisi, polis polkovniki Mehman Mehmanov son dövrlər karantin şəraitində iqtidar-müxalifət, polis-xalq münasibətlərindən bəhs edən “Ya sus, ya da susmaqdan qiymətli bir söz danış...” başlıqlı yeni məqaləsini Moderator.az-a təqdim edib. Aktuallığını nəzərə alıb həmin materialı olduğu kimi müzakirənizə buraxırıq.
“Məqsədyönlü tərif də, qərəzli tənqid də cəmiyyətdə ikrah hissi doğurur...”
“Söz- çox güclü bir şeydir, insana bilik verir, inam, iman verir. İnsanın bütün ovqatını dəyişir, ona ümid verir...
Seyran Səxavət Musa Yaqubun 80 illiyində çox dəyərli bir söz dedi: “Bütün yazıçılar, sənət adamları sözün belindən gəlib... Buna əlavə olaraq deyərdim ki, ümumiyyətlə, bütün insanlar sözün belindən gəlib. Gərək sözün belindən halal gələsən, haram, bicbala doğulmayasan...
...Bir gün bir atlı görür ki, yolun kənarında inildəyən bir adam dayanıb, deyir ki, yeriyə bilmirəm, atını ver mənə. Bu da atını verir ona, həmin yeriyə bilməyən heç “sağ ol” da demədən atını özününkü kimi bir az irəli çapır və geri dönür ki, atın sahibi ağlayır. Deyir, a kişi, bir ata görə adam da belə ağlayarmı? O da cavab verir ki, ata görə ağlamıram. Sən mənim ümidimi qırdın, ümidimi... Mən ona ağlayıram...
Təəssüf ki, son dövrlərdə bizlər hərdən ağzımızdan, qələmimizdən çıxan sözlərə diqqət etmir və bəzən bircə sözlə nəinki bir insanın, bir qrupun, bütövlükdə xalqın ümidini qırırıq...
Müxtəlif siyasi əqiqəyə malik şəxslər bir-biri haqda necə gəldi, faktsız, məntiqsiz danışırlar. Ya kimisə haqsız, qərəzli tənqid və təhqir edir, ya da yeri gəldi-gəlmədi, hədsiz tərifləyirlər. Ümumiyyətlə, məqsədyönlü tərif də, tənqid də insanlara başucalığı gətirmir və cəmiyyətdə ikrah hissi doğurur. Lap bizim deputatlar olsun, rəhbər işçilər olsun, iqtidar qəzetləri olsun, sözü gərək deyəndə cılxa, xalis həqiqəti, özü də qəlbdən, ruhdan gələn inamla söyləməlidirlər. Bizim bəzi, məntiqsiz, həm də ictimai yox, şəxsi məqsədli çıxışlar edən deputatları görürsünüz, elə danışırlar ki, məntiq yox, arqument yox, fakt yox... Sadəcə, məddahlıq...
"Bu gün hansı uğurdan danışsaq da, Qarabağ düşmən əlindədir..."
...Bu günlərdə “Lider TV”-də aparıcılardan biri Ermənistanın çökməsindən, Paşinyanın iflasından necə yağlı-yağlı danışırsa, sanki artıq ermənilər tamamilə məhv olub, biz də Qarabağdakı torpaqlarımızı bölüb çəpərləmişik, gedib rahatca geri alacağıq... Sən Paşinyanı Şuşada yallı gedən, badə qaldıran, bizə acıq verən obrazında tanıt, ay bədbəxt. Onsuz da xalqın ürəyindən qara qanlar axır... İlham İsmayılın yazılarından birindəki təbiri ilə desək, bu gün nə etsək də, hansı uğurdan danışsaq da, Qarabağ düşmən əindədir, ermənilərin işğalı altındadır. Odur ki, bu gün biz belə ruhda danışmalı deyilik, biz xalqımızı mübarizəyə səsləyən başqa bir formada danışmalıyıq...
"Demək olar ki, Aprel döyüşləri dayanmalı deyildi, nəyin bahasına olursa-olsun, davam etdirilməli idi..."
...Fikrət Hüseynli adlı biri müsahibəsində deyir ki, guya Aprel döyüşlərini Rusiya törədib və məqsəd Türkiyədə təhsil almış, yetişmiş gənc Azərbaycan zabitlərinin qırğına verilməsi olub. Axı Aprel savaşı haqda belə danışmaq olmaz. Demək olar ki, Aprel döyüşləri dayanmalı deyildi, nəyin bahasına olursa-olsun, davam etdirilməli idi. Ordumuz riskə girərək irəliləməkdə davam etməli və bir xalq olaraq savaşa atılıb “ya şərəflə ölək - ya qalıb, torpaqlarımızın azad edib şərəflə yaşayaq” deyərək sonadək getməli idik... Bu, mənim məntiqimdir, mən belə düşünürəm. Amma bizim bilmədiyimiz, obyektiv-subyektiv səbəblər meydana çıxır ki, düşündüklərimizin hamısını etmək mümkün olmur. Bununla belə, Aprel şəhidləri haqqında “boş yerə, kiminsə ssenarisi ilə qırıldılar” demək onların ruhu qarşısında ağır günahdır. Axı onlar, minlərlə hektar torpaq, bir neçə yüksəklik də azad etdilər...
“Polisin bu günlərində ona da dəstək gərək deyilmi, ay Sevinc Osmanqızı?..”
.
...Rəhmətlik şəhid atası Osman Mirzəyevin ruhuna görə hörmət bəslədiyim Sevinc Osmanqızı iyulun 2-də iki nəfərlə söhbəti zamanı istehza dolu bir əda ilə dedi ki, bu gün polislərin peşə bayramıdır. Həmin iki nəfər də polislərlə, hüquq-mühafizə orqanlarıyla heç bir əlaqəsi olmayan, məntiqsiz mülahizələr yürüdən adamlar idi... Kiminsə hansısa mövzuda ürək sözlərini deməyə, başqalarını tənqid etməyə heç kəs etiraz etmir. Ancaq bəs səmimiyyətə, ürək açıqlığına, vətəndaş mövqeyinə sözünüz nədir? Əsl insanın hər bir mühakiməsi də, mülahizəsi də öncə imana, ixlasa, məntiqə söykənməlidir. Bunlar isə aparıcı Sevinc xanım başda olmaqla polis barədə ağlagəlməz, ağlasığmaz, gerçəkdən uzaq söhbətlər etməyə başladı...
Əvvəla, ən azı, bir jurnalist, insanlıq etikası var. Öncə Azərbaycan polisində xidmət göstərən insanları peşə bayramları münasibətilə bir cümlə ilə də olsa, təbrik etmək lazım idi. Axı vaxtilə həm Qarabağda döyüş meydanlarında, həm də ölkə daxilində cinayətkarlıqla mübarizə aparan polislər bu ağır pandemiya, karantin günlərində də xalqın nəinki asayişi, sağlamlığı keşiyində də dayanıblar. Polisin bu gərgin günlərində ona da dəstək gərək deyilmi, ay Sevinc Osmanqızı?..
“Xalq İsfəndiyar Vahabzadə ilə Ramiz Yunusun deyişməsindən nə fayda götürəcək?..”
Yaxud son günlər hörmətli mərhum ustad şairimiz Bəxtiyar Vahabzadənin oğlu İsfəndiyar Vahabzadə ilə Ramizin Yunusun bir-biri haqqında söylədiyi ifadələrdən xalq hansı nəticəni çıxarsın, hansı ibrəti götürsün? İ.Vahabzadə deyir ki. Ramiz Yunus Hambarsumyandı, ermənidir. Nə bilim, südü nədir-filandır. İnsanlar da qulaq asır. Onun ardınca Ramiz Yunus çıxır efirə ki, bəs İ.Vahabzadə sən hansı millətçilikdən danışa bilərsən? Sən vaxtilə gedib İranda fars hərbçilərinə tərcüməçilik etmisən. Bilirsiz, İranda tərcüməşiik edib yenə də millətçi qalmaq olar... Bir sözlə, xalq İsfəndiyar Vahabzadə ilə Ramiz Yunusun deyişməsindən nə fayda götürəcək, bilmirəm...
Rəhmətlik Məhəmməd Füzuli deyir ki,
Ver sözə ehya ki, tutduqca səni xabi-əcəl... Yəni, ölüm yuxusu səni tutanda sözə bir dirilik ver...
Azərbaycanın Qarabağla bağlı son dərəcə kritik, dramatik bir durumda olduğu bu günlərdə vətəndaş olaraq hər birimizin sözü bizlərə dirilik verməlidir, ruh verməlidir, həyat verməlidir, Vətən uğrunda, torpaqlarımızın azadlığı uğrunda mübarizlik, savaş ruhu verməlidir...
"Danışanda elə danışmaq lazımdır ki, sözlərini eşidənləri öz arxanca apara biləsən..."
Gerçək söz demək üçün də, müxalifətdə olanda da, iqtidarda olanda da səmimi olmalısan... Çox istərdim ki, bu gün müxalifət nümayəndələri iqtidarın hansısa müsbət işlərini deyə bilsin və əksinə, iqtidar başındakılar da müxalifətin müsbət bir addımını dəyərləndirsin... O zaman xalq müxalifətə də inanar, iqtidara da... Yəni mən “iqtidar” deyəndə televiziyada, mətbuatda dövlətimizi, hakimiyyəti təmsil edərək danışan şəxsləri nəzərdə tuturam... Onlar deyilənləri unutmamalıdırlar... Danışanda elə danışmaq lazımdır ki, sözlərini eşidənləri öz arxanca apara biləsən... Pifaqor necə də yerində deyib: “Ya sus, ya da susmaqdan qiymətli bir söz danış...”
"Elə söz deyək ki, bu günkü ağır günlərimizdə bizləri ayrılığa yox, birliyə, vəhdətə sövq etsin..."
Bir sözlə, bir yalan, gerçəyi əks etdirməyən məntiqsiz söz bizləri xalq olaraq parçalayır, pərən-pərən salır. Gəlin, hər bir sözümüzə diqqət edək, xüsusən bir-birimiz barədə. İxlaslı, səmimi olaq. Elə söz deyək ki, bu günkü ağır günlərimizdə bizləri ayrılığa yox, birliyə, vəhdətə sövq etsin... Ən azı, Qarabağ naminə, vahid düşmənimizlə - torpaqlarımızı 30 ilə yaxındır işğal altında saxlayan təcavüzkar Ermənistana qarşı vahid bir cəbhədə mübarizə naminə, bu yolda canını fəda etmiş şəhidlərimizin ruhu naminə və nəhayət, Milli Ordumuzun torpaqlarımızı azad edib üçrəngli bayrağımızı Şuşaya, Xankəndinə, Laçına, Kəlbəcərə sancması naminə...”
Qeyd: Müəllif yazını Tovuz istiqamətindəki gərgin döyüşlərdən öncə təqdim edib.
