Biz bu gün həmrəylik, qarşılıqlı dəstək, birlik göstərək bu şanlı tarixi yazırıq. Biz xoşbəxtik ki, bu anları yaşayırıq. Ancaq bu anları səbirsizliklə gözləyən, həyatdan gedən on minlərlə bizim qaçqın, köçkünümüz əfsuslar olsun ki, bu günləri görməyib. Ancaq bu gün əminəm ki, onların ruhu şaddır. Çünki onların doğma dədə-baba torpaqları işğalçılardan azad edilib.

İlham Əliyev

Müstəqil Azərbaycan Respublikasının Prezidenti

Bu ilin sentyabr ayının 27-dən, yəni düz bir ay əvvəl Azərbaycan xalqı əbədi-əzəli Vətən torpaqlarının, Dağlıq Qarabağ məskənlərimizin mənfur erməni işğalçılarından azad olması üçün silaha sarılıb. Azərbaycan Milli Ordusu Ölkə rəhbərimiz, Ali baş Komandanımız, cənab İlham Əliyevin rəhbərliyi altında türk xalqının xilqətinə, xislətinə xas şücaət, qəhrəmanlıqla Dağlıq Qarabağ sərhədlərimiz boyunca əks hücum əməliyyatları keçirir.

Bu günlər Azərbaycanda Xalqla Dövlətin Monalit Birliyi istər ön cəbhədə, istərsə də arxa cəbhədə aydın görünməkdədir. Sərhəddə canı, qanı ilə Vətənin hər qarışı uğrunda mübarizə aparan müzəffər Milli Ordu, arxa cəbhədə döyüşlərdə iştirak etmək üçün müraciət edib, növbə gözləyən minlərlə döyüş güclü igidlər, Milli Müdafiə Fonduna kütləvi surətdə ianələr köçürən vətəndaşlar, hər gün ölkə rəhbərinə ünvanlanan minnətdarlıq məktubları, bütün bunlar Azərbaycanda hamının cərəyan edən hadisələrə böyük diqqətini ifadə edir!

Mütəmadi olaraq Ali Baş Komandan cənab İlham Əliyevin Xalqa müraciətləri ilə xalqa çatdırılan və hər birinin son cümləsi Qarabağ Azərbaycandır!-nidalı qələbə mücdəli xəbərlər 30 il vətən həsrəti ilə yaşayan bütün Azərbaycanlılara toy-bayram hissləri bəxş edir. Ölkədə əsl Bayram əhval-ruhiyyəsi yaşanır! Azərbaycan son 30 ildə heç bu qədər ürəkdən fərəh hissi keçirməmişdi. Artıq işğal altında oln Cəbrayl rayonu və onun 54 kəndi, Zəngilan şəhəri, onun 33 kəndi, Qubadli rayonu, onun 5 kəndi, Füzuli rayonu, onun 30 kəndi, Xocavənd rayonu, onun 21 kəndi, Tərtər rayonunun 3 kəndi, habelə, Murovdağ yüksəkliyi, Xudafərin körpüsü, Azərbaycan və İran İslam Respublikası dövlət sərhədinin tam nəzarətə götürülməsinin təmin olunmasını şərtləndirən Ağbənd qəsəbəsi və neçə-necə yurd yerimiz düşmən taptağından azad edilmişdir.

Qələbə üçün potensial hərbi güc şərtdir və Müstəqil Azərbaycan Respublikası bu qələbəyə ilk müstəqillik illərindən öz Milli Ordumusunu ən müasir silahlarla qüvvətləndirməklə, hərbi şəxsi heyəti formalaşdırmaqla, zabitlərin peşəkarlığını gücləndirməklə, vətən övladlarının böyük vətənpərvərliyi ilə hazırlaşıb və o gün bu gün idi! Bu gün 30 il gözlənilən gün Azərbaycan prezidenti işğalda olan torpaqlarımızın xilası üçün şərəfli, qətiyyətli, haqq müharibəmizi başladı!

Azərbaycan xalqının Ulu öndəri, müstəqil Azərbaycan dövlətinin böyük qurucusu Heydər Əliyevin bu dəyərli, müdrik düşüncələri yada düşür: “Əlbəttə sərhədlərimizin bərpası, işğal olunmuş ərazilərimizin geri alınması üçün ilk növbədə hərbi qüdrətimizin, yəni milli ordumuzun həm hərbi texnika, həm təcrübəli kadrlarla gücləndirilməsi zəruri idi. ... “Dövlətimiz getdikcə öz müdafiə qabiliyyətini artırır, hərbi cəhtdən güclənir. Milli ordumuz qabaqcıl təcrübə və texnologiyalara yiyələnir, gənclərimiz həvəslə xidmətə gedirlər”.-

Ulu öndərin Ordu haqqında dərin düşüncələrində “Xalqla Ordunun birliyi həm xalqın qüdrətini artırır, həm də ordunu daha qüvvətli edir” qəti qənaiti bu gün Azərbaycanın Milli Ordusunun əsas strategiya və taktika sütunu kimi hamımızı fərəhləndirir.

Burdaca Azərbaycanın cənnətməkan Dağlıq Qarabaq ərazilərinin 25 faizini işğal etmiş Ermənistanın əsl vəziyyətinə dair mənzərəni diqqətə çatdırmaq istəyirəm. Belə ki, hələ sovet hakimiyyəti illərində vur-tut 3 milyon vətəndaş nüfuzuna malik olmuş, maddi yeraltı

resurslardan məhrum, iqtisadiyyatı istər SSRİ vaxtı, istərsə də müstəqillik illərində bütünlüklə uğursuz olan, vətəndaşları dünyanın ən ucqar yerlərinə belə axın edən – qaçan, bir müstəqil dövlət kimi heç bir konkret döyüş imkanları olmayan, daima dotasiyalarla yaşamış, reallıqda paytaxtı, mərkəzi şəhərləri Rusiyanın sovet dövrünün 70-80-cı illər əyalət şəhərləri görkəmində olan Ermənistan tək başına Müharibə aparmağa heç vaxt qadir olmayıb və ola da bilməz. O, dinc əhalini qorxudacaq sadə “dayan-doldurum” silahlara və arxalandığı böyük güclərdən havalanmaqla yekəxana, əslində siyasi baxımdan çox bəsit, sadəlövh çıxışlardan başqa heç bir şeyə qadir deyil. Bunu 2020-ci ilin aprel, iyul döyüşləri sübut etdi və budur sentyabrın 27-sində başlayıb bizim xeyrimizə cərəyan edən Böyük Vətən Müharibəmiz parlaqlığı ilə nümayiş etdirir. Ermənistanın atdığı bir sıra raketlərə gəlincə bunlar da onun imdad istəyə-istəyə “qonşu payı” əldə etdikləridir ki, çoxusu elə göydəcə məhv edilmişir.

Sadə məsələ deyil, Ermənistan hökuməti hələ yalnız 15 gün ərzində 5 dəfə Putinə, 4 dəfə Makrona, 3 dəfə Merkelə, habelə BMT baş katibinə, İran prezidenti Həsən Ruhaniyə, Avropa Birliyinin sədri Şarls Mişelə, Belarus prezidenti Aleksandr Lukaşenkoya, ABŞ prezidentinin müşaviri Robert O'Brienə, Avstriyanın, Hollandiyanın, Kanadanın və hələ neçə-neçə ölkənin baş nazirinə, digər rəsmilərinə zəng edib imdad diləyirsə, hərbi kömək istəyirsə, muzdlu döyüşçü qəbul edirsə, deyib, fəryad edirsə bunun adı gücsüzlük, zəiflik deyil, nədir?! Bu yalvarışlar, cavab müsbət olmadıqda ittihamlar, təhdidlər 1 aydır ki, sürəkli davam edir. Deməli, ermənistanın Milli Ordusu, özünün silahlı qüvvələri, hərbi texnikası və bütövlükdə döyüş GÜCÜ yoxdur! Artıq Ermənistan MN səviyyəsində bizimlə bərabər gücə malik olmadıqları rəsmi məlumatı yayılır.

Azərbaycan isə bu müddətdə heç bir ölkədən hərbi və həmçinin mənəvi dəstək istəməmiş Vətən torpaqları üçün öz maddi, texniki, hərbi qüvvəsi ilə mərdi-mərdanə mübarizəsini aparmış və haqq işini şərəflə davam etdirir.

Rusiyanın Ermənistan ərazisində yerləşən hərbi hissələri olmasaydı və yardım təyyarələri ilə o regiona hardansa gizli-xəlvət silahlar gəlməsəydi Ermənistan heç 10 gün Azərbaycan Ordusu qarşısında tab gətirə bilməzdi.

Digər bir məsələ, gündəlik medya səhifələrində ermənistandakı rus hərbi hissələrinin döyüşçülərinin, o ölkədə yaşayan yəzdi kürdlərinin, hələ ermənistan vətəndaşı olan əsgərlərin, hətta Dağlıq Qarabağdakı ermənilərin döyüşməkdən imtina etmələri, döyüş yerlərindən kütləvi surətdə qaçmaqları, hətta qondarma “Dağlıq Qarabağ Respublikası” rəhbərinin onlara qaçmamaları üçün yalvarması, ayaqlarından zənzirləməsi, orduya könülü qadın dəstələrinin cəlb olunması, 55 yaşlı kişilərin məcburi hərbi çağırışları, rəsmi şəkildə dünyadan muzdlu əsgərlər çağırmaları və nəhayətdə “geri çəkildiklərini” etiraf etmələri haqqında geniş yazılar dərc olunur ki, bunlar əslində onların müharibəyə yarsrzlılarının, müstəqil dövlət kimi müharibə, döyüş qabiliyyəti toplum olmadıqlarının, zəifliklərinin aydın sübutudur. Döyüşmək şir ürəyi istər! Mərd, Qəhrəman millət döyüşə bilər!

“Bayrakları bayrak yapan üstündeki kandır, Toprak eğer uğrunda ölen varsa vatandır”( Mithat Cemal Kuntay)

Bu atalar sözü kimi misralar bizim türk xalqına məxsusdur! Mətbəx-yemək numunələrimizi belə oğurlayan ermənilər xarakterikdir ki, bu və bu cür əsl qəhrəmanlıq ruhumuzu əks etdirən mənəvi dəyərlərimizə əl uzatmayıblar. Çünki, onların heç vaxt vətənləri olmayıb, yerləşdikləri güclərin əli ilə qazanılan, işğal, qarət olunan başqasının torpağı olub ki, budur qaç ki, qaç, qaçırlar... Bəlkə Rəvan xanlığımızın qonşu sərhədlərinin birində küncə sıxılanda - başları “əlhəq daşına” dəyəndə ayılacaqlar!

Bu günlərdə əli güc dövlətlərinin hərbi dəstəyindən kəsilən, eləcə də məcburi Sülh məramlılar yerləşdirilməsi planı boşa çıxan ermənistan rəhbəri növbəti, hər bir idarə-təşkilatı qadınlı-kişili müharibəyə çağıran düşüncəsiz bəyanatını verdi: “daha sülh danışıqlarını gözləməyə dəyməz, döyüşməliyik”! Belə çıxır ki, bu günlər ərzində döyüşməmişdilər, yoxsa hazırda azad etdiyimiz torpaqları ağ bayraqla veriblər bizə, bəs “məhv olmuş yüzlərlə əsgəri,

hərbi texnikası, əsir düşənləri, bəs qaçanları, hələ fəryadları ki, dünya ekologiyasına zərər dəyir, hələ minlərlə döyüşçümüzü guya məhv etməsi” və s. və i.a.– sözləri necə oldu?!

Bunlar da göstərir ki, Ermənistan bizimlə döyüşə qadir olmadığını artıq qəbul etməli, dünya politoloqlarının da məsləhərtlərini diqqətə alıb Ağ Bayraq qaldırıb, bizim torpaqlarımızdan bidəfəlik çıxmalıdır.

Məqamı olduğu üçün bu günlər Azərbaycan Ordusunun- şəxsi heyətin canı-qanı ilə geri almaq üçün döyüşdükləri 25 faiz Daqlıq Qarabağ ərazimizin hələ 1988-ci ildə rus hökumətinin rəhbəri M.Qorbaçov tərəfindən ermənilərə necə “məharətlə” verildiyinə dair ciddi tədqiqatlarla üzə çıxardığım faktları diqqətə çatdırmağı zəruri hesab edirəm. Bu gizli, məxvi iclasın rus medyasında yayılmasına kimi tarixi məlumatlarda Dağlıq Qarabağın Ermənistana birləşdirilməsinə “Moskva da susdu” kimi qənaətlər yer alıb. Halbu ki, əksinə bu elə Moskvanın, birbaşa M.Qorbaçovun təsiri ilə baş verib.

Beləcə, 1987-ci ildə sovet imperiyasının sonuncu siyasi rəhbəri M.Qorbaçov xarici himayədarlarının dəstəyi ilə dərin siyasi bilik və yüksək peşəkarlığa malik siyasi xadim Heydər Əliyevin bütün ölçülərlə layiq olduğu SSRİ Nazirlər Soveti Sədrinin birinci müavini, SOV.İKP MK-nın Siyasi Bürosunun üzvlü postlarından könüllü istefasına nail olduqdan sonra Dağlıq Qarabağ məsələsinin ermənilərin xeyrinə həll edilməsi SSRİ planının işlənilməsini istiqamətində ilk əvvəl, 1988-ci il fevralın 18-də M.Qorbaçovun erməni əsilli Q.X.Şahnazarovu (Şaxnazaryan) özünə yeni köməkçi təyin etdiyi gün erməni vandalizmini təsvir etməklə tarixdə iz salmış Zori Balayanla görüşür və ikincinin xahişi ilə erməni millətçi yazıçı Silva Kaputikyanı 1988-ci il, 26 fevral tarixində qəbul edir və bununla da faktiki olaraq Qarabağın Azərbaycandan ayrılaraq Ermənistana birləşdirilməsi prosesi başlayır.

Bu baxımdan Sov.İKP MK-nın Siyasi Bürosunun 29 fevral 1988-ci il tarixli məxvi iclası xüsusi əhəmiyyət kəsb edir . “Azərbaycan SSR-də və Ermənistan SSR-də hadisələr ilə əlaqədar əlavə tədbirlər haqqında» məsələnin müzakirəsinin işçi yazısına "Tam məxfidir. Yeganə nüsxə” qrifi qoyulmuş iclas Stenoqramında SSRİ rəhbərliyinin açıq surətdə Dağlıq Qarabağ məsələsində, eləcə də Sumqayıt hadisələrində ermənilərin tərəfində dayanmasının, hətta Heydər Əliyevin SSRİ rəhbərinin Dağlıq Qarabağın verilməsi “planını” pozmasına dair düşündürən əsasların şahidi oluruq.

Birinci, M.Qorbaçov çıxışına başlarkən iclas iştirakçılarını məqsədli şəkildə ələ alaraq Ermənistanda hazırda vəziyyətin son dərəcə gərgin, nəzarətdən çıxmaq həddində olduğunu deyir. Həmin dialoqdakı və ümumiyyətlə bütünlüklə M.Qorbaçovun çıxışında saxtakarlığı, yalanları daha aydın görmək üçün aşağıdakı iqtibası nəzərdən keçirmək yaxşı olar.

M. Qorbaçov Siysasi Büro üzvlərinə “Son dəqiqələrdə Yerevan küçələrində yarım milyon adam var. Hər şey iflic olmuşdur. Hər şey dayanmışdır. Yaxın kəndlərdən də adamlar yığışır. Kalonlarla gəlirlər” ... deyir.

Pafosla bu kimi yalanlarını sıralayan SSRİ rəhbərinə reaksiya gecikmir. Dünya siyasət səhnəsində “Mister-No” ləqəbini daşıyan A.Qromıko ona inamsızlıq və ironiya ucalan sualını verir: “Son dəqiqə deyəndə, yəni bu gün?

Qorbaçov - Yox, müraciətdən əvvəl. Cümə günü, - cavabını verir.

İkinci, M.Qorbaçov bu iclasda açıq surətdə ermənilərin Dağlıq Qarabağ torpaqlarına iddiasını dəstəklədiyini aşağıdakı iqtbasdakı fikirlərlə ifadə edir :“ -- Qorbaçov : Mən burda Kaputikyan və Balayanla söhbət edərkən onlara bizim bütün tarixi, mürəkkəb tarixi bildiyimizi dedim. Səbəblərin kökü xaricdədir, bizim hüdudlarımızdan kənardadır. Tarixin, taleyin erməni xalqının başına gətirdiklərini biz bilirik və anlayırıq. Şəxsən mən iki səbəb görürəm: Bir tərəfdən Qarabağda çox nöqsanlara yol verilib, üstəlik emosional başlanğıc xalqa yer eləyib. Bu xalqın başına tarixən gətirilənlər yetərincədir. Buna görə də ona nəsə toxunanda belə reaksiyalar verir” .

Üçüncü. M.Qorbaçov ermənilərin Naxçıvan Muxtar Respublikası ilə bağlı maraqlarına da yaxınlaşaraq yenə dövlət rəhbəri kimi bir xalqı tərəf tutmaq, digərinin haqqını taptalamaqla əslində böyük ədalətsizlik, səriştəsizlik, ayrı-seçkilik nümayiş etdirmiş olur.

“- Qorbaçov: Naxçıvan bütünlüklə sərhəd zonası olub. Ora azad gediş qadağandır. Bəs axı orda genosid qurbanları basdırılıb. Bütün məzarlar ordadır. Orda 90 erməni abidəsi olub, onlardan cəmisi biri qalıb, vəssalam. Heç kimi oranın yaxınlığına buraxmırlar ki, sərhəd zonasıdır, yoldur. Necə deyərlər 70 ildir də təmir eləmirlər”.

Göründüyü kimi rus imperiyası sələfləri kimi ermənilərə tərəf olan SSRİ hakim partiyasının baş katibi Siyasi Büro iclası qədər dövrünün ali ciddi yığıncağında ayrı-seçkilik etməkdən, yalan danışmaqdan, saxtakarlıqdan çəkinmir.

Bu yerdə məhz 1988-ci ilin 19 fevralında - ermənilərin Sumqayıtda kütləvi mitinqlərin üçüncü günü İrəvanda XX əsrin əvvələrindən mövcud olmuş cəmi 8 məsciddən qorunub qalmış tək bircə məscid binasının yandırması faktını da yada salmaq istərdim. Erməni vandallarının həmin gün törətdikləri vəhşiliklər tariximizə onlarla bağlı bir qara səhifə də əlavə etmişdir: “Azərbaycanlı orta məktəbi, C.Cabbarlı adına İrəvan Azərbaycan Dram Teatrının ləvazimatı yandırıldı. İrəvanda bu hadisələrə qarşı etirazını bildirən azərbaycanlıların evlərinə od vurdular. İrəvanda bütün bunlar törədilən zaman Sumqayıt faciəsi hələ hazırlanırdı. ..."Sumqayıt qurbanları"nın xatirəsini "əbədiləşdirmək" üçün əvvəlcədən hazırlanmış abidənin dərhal Xankəndində qoyulması və bu kimi faktlar sübut edir ki, bütün bunlar erməniləri, eləcə də dünya ictimaiyyətini Azərbaycan xalqına qarşı ayağa qaldırmaq, onun "vəhşi" obrazını yaratmaq məqsədini güdmüşdür”.

Əlbəttə tarix bütün həqiqətləri yaşadır. Tarixi həqiqətlər üzərinə çəkilən buxovlar heç vaxt davamlı olmur və Sumqayıt hadisələrinin də planlı olduğu artıq zamanın süzgəcindən keçərək tarixə əsl mahiyyətində həkk olmuşdur: “Ermənistanın tanınmış siyasi xadimlərindən Paruyr Ayrıkyanın da etiraf etdiyi kimi "Sumqayıt hadisələri Moskva tərəfindən təşkil olunmuşdu". Bu hadisələrin Moskva tərəfindən törədilməsini SSRİ Dövlət Təhlükəsizlik Komitəsinin o vaxtkı sədri N.Kryuçkov da etiraf etmişdir”.

Eləcə də “Sonralar Levon Ter Petrosyan öz müsahiblərinin birində demişdir ki, "Sumqayıt hadisələrindən sonra Azərbaycan xalqı şok vəziyyətinə düşmüşdü. Əgər ölkə rəhbərliyi bu məqamdan istifadə edib DQMV-nin Ermənistana birləşdirilməsi haqqında qərar çıxarsaydı Azərbaycan xalqı buna etiraz edə bilməyəcəkdi”.

Ermənilərin 1988-ci ilin 19 fevral tarixində -"Ermənistanı türklərdən təmizləməli!", "Ermənistan yalnız ermənilər üçündür!" və s. kimi şüarlar irəli sürülməsi ilə müşayət olunan mitnqlərə başlaması da heç də təsadüfi olmayıb, yuxarıda da vurğuladığımız kimi Moskva planı olmuşdur.

Yeri gəlmişkən, qeyd edək ki, M.Qorbaçov ermənilərin marağında olduqları əsas məsələnin həlli üçün bu iclasda daha tutarlı planlarını irəli sürərək partiya konfransını və milli məsələ üzrə plenum - gözləmədən işgüzar söhbət üçün fövqəladə iclas çağırmaq ideyasını ortaya atır. O, həmçinin Birinci katiblərin, ali sovet sədrlərinin, vilayət sədrlərinin yığışmasına ehtiyac olmadığını, bununla bürokratrik çərçivənin bağlanmayacağını bildirməklə, söhbətin daha “ağlabatan” olması məqsədi ilə, hətta MK-da olduğu kimi deyil, hər şeyin deyilə bilməsi üçün- səmimiyyət mənasında (əslindəsə ermənipərəstləri bir yerə toplamaq məqsədilə) ziyalı nümayəndələrin çağırılmasını təklif edir. Qromıko da ümümsovet müşavirəsinin çağırılması təklifini verir .

M. Qorbaçov Sov.İKP MK-nın Siyasi Bürosunun 29 fevral 1988-ci il tarixli iclasında amalı vətən, məqsədi Azərbaycan xalqının rifahı olan Heydər Əliyevin “Qarabağ Azərbaycanın olub, Azərbaycanın da olacaq” milli lider, cəsarətli vətənpərvər bəyanatından qeyzlənmiş, bu hisslərini açıq ifadə etmiş, Heydər Əliyevin iştirak etmədiyi halda onu tənqid atəşinə tutmaqdan yararlanmışdır. Bu ştrix həm də Ulu öndər Heydər Əliyevin Sovet dövrünün partiya intizamı, partiya töhməti deyilən insanı ömürlük iflic edən qanunundan çəkinməyərək vətəninin ümumxalq marağını yüksək tutduğunu təsiq edir.

Bir məsələni də yada salmaq yerinə düşər, o illərdə xalq arasında xəbərlər dolaşırdı ki, Rusiya bu iclasda M.Qorbaçovun da geniş təhlil etdiyi, xüsusilə Dağlıq Qarbağın ermənilərə verilməsinə açıq işarə vurduğu “müraciət“ in konkret bizim xalqa çatdırılmasını A.Qromıko Heydər Əliyevə tapşırarkən o rədd etmiş, “Azərbaycanlılar yatmış aslanlardır. Yaxşısı budur

onları oyatmayasız”- demiş, onların planlarının qarşısını almışdır. Məntiqlə elə bu cümlə və onun davamında “Qarabağ Azərbaycanın olub, Azərbaycanın da olacaq” kimi Heydər Əliyev mövqeyinə xas, M.Qorbaçovu isə yandıran bəyanat- qəti qərar gələ bilərdi.

Heydər Əliyevin 1987-ci ilin oktyabr ayında məhz M.Qorbaçovun “tövsiyəsi” ilə “təqaüdə çıxması ilə əlaqədar” Sov. İKP MK Siyasi Bürosuna üzvlükdən və SSRİ Nazirlər Soveti sədrinin I müavini vəzifəsindən azad olunması, həmin vaxt SSRİ Nazirlər Soveti yanında dövlət müşaviri vəzifəsinə təyin edilib, 1988-ci ildə, noyabr ayında bu vəzifəsindən də kənarlaşdırılması fikrimizcə, elə həmin Bəyanatla, ən əsas da Qorbaçovun bu planını həyəta keçirməsində Heydər Əliyevi böyük təhlükə olaraq görməsi ilə bağlı olmuşdur. Digər tərəfdən 1988-ci ilin noyabr ayında Azərbaycanda baş vermiş Meydan hərəkatı ilin əvvəllərindən start götürmüşdü ki, bu baxımdan da tarixi əlaqələr ehtimallarla xeyli mümkün görünür.

Həmin iclasdakı çıxışında Sumqayıtda yaşayan Azərbaycanlı əhalini cinayətkar belə adlandırmaqdan çəkinməyən M.Qorbaçov əlləri günahsız insanların qanına batmış, xalqlar arasına nifaq salan Z. Balayanın etnik tayfa psixologiyasından qaynaqlanan xarakterik təbiətinə xas təmənnalı nitqinə narazılığını bildirməkdənsə, əksinə onun zahiri cizgilərini (bunun siyasi məsələyə nə aidiyyəti var idi?!) rəssam kimi təsvir etməklə və onunla razılaşdığını açıq ifadə etməklə bir daha Rusiyanın ermənipərəst siyasi marağını təsdiqləmişdir.

Bu da maraqlı faktdır ki, həmin iclasda V.Yazov birdən-birə Sumqayıta ordu göndərilməsini təklif edir və Qorbaçov, həmçinin Siyasi Büro üzvləri silahsız xalq kütlələrinin üzərinə nəhəng hərbi gücə malik Qızıl ordunun göndərilməsinə razılıq verirlər.

Hələ, Sov.İKP MK-nın Siyasi Bürosunun 29 fevral tarixli bu qapalı iclasında SSRİ-nin MK Baş katibi M.Qorbaçov Azərbaycan xalqına hörmətsizliyini Sumqayıtla bağlı ikibaşlı və ironiyalı fikirlərini dilə gətirməklə bildirir: “Yəqin onlar (ermənilər) qurublar. Sonra onları ordan çıxarıb, özləri qalıblar. Necə deyərlər, onların bu yöndə təcrübələri vardır”. ... H. Əliyevin familiyası çox vaxt, tez-tez bu vəziyyətlərə meylli olması ilə hallanır. O, Qarabağla bağlı verdiyi Bəyanatda Qarabağın Azərbaycanın olduğu və həmişə azərbaycanlıların olacağını təkrar edir” .

Bundan başqa bu məlum məxvi iclasda M.Qorbaçov ermənilərin xeyrinə təcili olaraq komissiya yaradılmasını israrla tələb etmiş, özü, tək başına bu məqsədlə akademik Bromleyə tapşırıq vermişdir ki, bütün bunlar Azərbaycan torpaqlarının ermənilərə verilməsi planının ilk addımları idi. M.Qorbaçov :“Bunu aprelin ikinci yarısında etmək məqsədəuyğundur. Plenumun vaxtına gəldikdə, biz 1988-ci ildən kənara çıxmamalıyıq. Mənim göstərişimlə köməkçilər artıq akademik Bromlinə bu məsələ ilə əlaqədar tapşırıq veriblər. O bizdə etnik və bu istiqamətli problemlərin öyrənilməsi ilə məşğul olur. O mənə sözgəlişi dedi ki, açıq desək bu problemlərlə heç kim məşğul olmur. Biz özümüzdə yalnız bir kafedra kimi bir şey düzəltdik. Bu, hərtərəfli düşünməyi tələb edir. Plenum qərar verəcək. Yığıncaq bir şey deyəcək. Bu böyük, dövlət əhəmiyyətli bir məsələdir. Mən bu mövzuda bir kağız oxudum və gördüm ki, bu sahədə nə qədər çətinlik yaşanır. ... Aprel ayı üçün yığıncaq hazırlayın. Qısası, bu işlə enerji ilə məşğul olaq, bu məsələni əldən qoymayaq”.

Beləcə, Sov.İKP MK-nın Siyasi Bürosunun 29 fevral 1988-ci il tarixli “tam məxvi” iclası demək olar ki bu cür ayrı-seçkilik, başqa tərəfdən baxdıqda əsl mənada Qarabağın ermənilərə verilməsi siyasətinin yeridilməsi xarakterində olmuş, nəticədə də budur artıq 30 ildən çoxdur ki, Azərbaycanın müqəddəs vətən torpaqları, Dağlıq Qarabağ məskənlərimiz ermənilər tərəfindən işğal olunmuşdur və necə 1994-cü ildə bu gün də yenə Moskva Atəşkəsə razılaşdırır.

Ermənilər bu həqiqətləri nə qədər saxtalaşdırmağa, rus imperiyasının öz maraqları çərçivəsində bizim əzəli-əbədi məskənlərimizi güc üstünlüyü ilə ələ keçirib, onları din birliyi mahiyyətində torpaqlarımıza gətirdiklərini nə qədər gizlətməyə çalışsalar da tarixi heç vaxt yox edə bilməzlər!

Bu da sözsüzdür ki, M.Qorbaçovun ermənilərə tərəfkeşliyində 1986-1990-cı illərdə SSRİ-nin ABŞ-dakı fövqəladə və səlahiyyətli səfiri olmuş Y.V.Dubininin həyat yoldaşı L.Dubininanın (Xaçatryanın) Qorbaçovun həyat yoldaşı Raisa Qorbaçovanı ABŞ-dakı erməni diasporası ilə görüşdürməsinin və onların R.Qorbaçovaya hədiyyə etdiyi çox nadir brılyant qaşlı qızıl üzüyün də təsiri az olmamışdır. Medyada Almaniyanın Stern jurnalının bir kollajı haqqında məlumatlar

da diqqəti çəkir. Məlumatlarda qeyd olunur ki, kollajda Raisa Qorbaçovanın barmağındakı brılyant üzüyün parıltılı işığının Azərbaycan xəritəsində Dağlıq Qarabağ üzərinə düşdüyü təsvir edilmişdir. Bundan başqa rus qazet və saytlarında, yutube kanalında “Raisa, “arabka” brılyantı qaytar”, “Raisa, brılyantı qaytar”, “Raisa bizim hədiyyəmizi qaytar” və s. bu məzmunda başlıqlarla çox sayda yazılar, vidyolar mövcuddur.

Tarixi faktlarla bərabər, bu heç də adi olmayan dəlillərdən çıxış edib deyə bilərik ki, ermənilər Azərbaycan torpaqarını bu cür saxta, çirkin yollarla ələ keçiriblər. Bu baxımdan da onlar özgə atına minmiş tayfalardır, gec-tez düşməlidirlər.

Beləcə, 30 ilin Vətən həsrətini, qaçqın-köçkün ağrı-acısını, Şəhid ruhlar “ordusunun”, əl-ayağını, gözlərinin işığını qurban vermiş qazilərin qisas çağırışlarını müqəddəs and kimi qəbul edib əzmlə irəliləyən Azərbaycan Milli Ordusu artıq baş tacımız Şuşa şəhərini azad etmək yolundadır. Qəhrəman Ordumuzun fədakar döyüşləri ermənilərin hələ irəlidə çox Azərbaycan torpaqlarını tərk edəcəkləri inamını yaradır.

Hazırda isə hədəf işğal edilmiş 25 faiz torpaqların qalan 5 faizini də azad edilməsi, artıq Üüstündə Üç rəngli Bayrağı mız dalğalanan hər rayonumuzda, hər kəndimizdə, hər küçəmizdə, bütövlükdə Müqəddəd Dağlıq Qarabaq torpaqlarımızda tikinti-bərpa işlərinin sürətlə həyata keçirilməsi, qaçqın və köçkünlərimizin öz doğma yurdlarına yerləşdirilməsidir ki, Azərbaycan Dövləti bu işləri də döyüşlərlə paralel əzmlə həyata keçirir!

Onların Rusiya Federasiyasının təklifi və davamda Minsk qrupunun təkidi ilə nail olduqları Atəşkəs müddətində, həmçinin də iki gün əvvəl qəbul edilmiş 3-cü Atəşkəsdə də öz təxribatlarında davam edir, xüsusilə, cəbhədən, döyüş bölgəsindən aralıda olan şəhər-kəndlərimizə, hələ məzarlıqlara raketlər atıb, dinc əhalimizi, hətta uşaqları, körpələri öldürür, yaralayır, mülki obyektlərimizi, məktəbləri, xəstəxanaları dağıdır ki, bütün bu terror hərəkətləri onun iç üzünü daha da açıq göstərir. Rəsmi məlumatlara görə, ermənilərin yaşayış məntəqələrimizi atəşə tutması nəticəsində, Gəncə terroru da daxil olmaqla 65 mülki şəxs həlak olub, 300-ə yaxın mülki şəxs yaralanıb, 500-ə yaxın mülki obyekt, 90 hündürmərtəbəli yaşayış binası və 2000 mindən çox yaşayış evi dağıdılıb, yarasız hala düşüb.

Ermənilər əslində Atəşkəs adı ilə əraziyə rus hərbiçilərinin yeni hissələrinin gətirilməsi, onların qüvvəsi ilə Azərbaycanı əvvəlki qırmızı xəttə qaytarmağı düşünürdülər ki, buna nail ola bilmədilər. Onların yaydıqları məlumatlar da başdan-başa yalan, iftira olub, dəfələrlə təkzib edilmişdir. Azərbaycanın bütün cəbhə boyu qələbəsini, Qrdumuzun azad etdiyi kəndlərin sayını, habelə öz itkilərini azaldan, diqqəti ekoloji problemlər üzərinə, əsas da maddi-mənəvi abidələrin zərər çəkməsi məsələsinə yönəldən bu mahir saxtakar, hiyləgər tayfanın yadına talan etdiyi Dağlıq Qarabağ torpaqlarımızda dağıtdığı,“güllələdiyi” muzeylərimizi salmaq vacibdir.

Məsələn, Ümummilli Lider Heydər Əliyev 1995-ci ildə YUNESKO İKOM-un Milli Komitəsinin Beynəlxalq təşkilatlarına aşağıdakı məzmunda məktub ünvanlamışdır: "Cəbrayıl və Füzuli tarixşünaslıq muzeylərinin, Ü. Hacıbəyovun ev muzeyinin, Azərbaycan Xalçası Dövlət Muzeyi Şuşa filialının ən qiymətli əşyaları xilas edilsə də, keçmiş SSRİ-də yeganə olan Ağdam çörək muzeyi yerlə-yeksan edilmiş, dünya şöhrətli Kəlbəcər və Laçın tarix-diyarşünaslıq muzeylərinin qiymətli və nadir əşyaları Ermənistana daşınmışdır. Şuşa şəhərinin tarixi muzeyinin,Qarabağ Dövlət tarixi muzeyinin, Azərbaycan vokal sənətinin əsasını- qoymuş böyük müğənni Bülbülün, görkəmli musiqiçi və rəssam Mir Mövsün Nəvvabın xatirə muzeylərinin, Ağdam, Qubadlı, Zəngilan tarix-diyarşünaslq muzeylərinin fondları da qarət edilmişdir. Qurban Pirimovun xatirə muzeyi,Rahib Məmmədov adına döyüş şöhrəti muzeyi də dağıdılmışdır”.

Bu ciddi maddi-mənəvi ziyanla bərabər ermənilər 30 il ərzində bizim tarixi memarlıq abidələrimizi, məscidlərimizi, məzarlarımızı yerlə yeksan ediblər. İndisə xarakterik yazıqlıları, ağlaşmaları ilə Azərbaycanın onların kilsələrini atəşə tutduqlarını yayırlar. Həmçinin azad olunmuş ərazilərimizin vidyo görüntülərinə baxanda bir dənə müasir tipli, yaraşıqlı bina, bir modern tikili, reklam şəkli belə gözə dəymir ki, bu da onların həm itisadi böhran içərisində olduğunu, həm tarixi izləri saxtalaşdırmaq niyyətini ifadə edir.

Atəşkəsə can atan ermənilərin Oktyabr ayının 11-də və 17-də törətdikləri soyqırımçı, vandal terrorda Azərbaycanın Gəncə şəhəri kimi tarixi abidəsi də ciddi zərər görüb. Burda bir məsələni də qeyd edim ki, qondarma Dağlıq Qarabağ respublikasına gələn əcnəbi rəsmilər siyasi diplomatiya, beynəlxalq siyasət, ən ali, -ilahi ədalət xatirinə keçmiş – Xocalı soyqrımına, dünən-srağıgün törədilmiş Gəncə hadisələrinə belə göz yumurlar. Bunun bir adı isə sözsüz olaraq islamofobiyadır.

Parodoksdur ki, qondarma Dağlıq Qarabağı özü belə “tanımamış” ermənistan orda döyüşmək üçün nəinki öz vətəndaşlarını, hətta dünyanın hər tərəfində yaşayan erməniləri çağırır, amma Türkiyədən alınmış silahları ,Türkiyənin bizə siyasi dəstəyini, hələ Türk rəsmilərinin, eləcə də nəhəng Türkiyənin vətəndaşlarının bizə mənəvi dəstəyini belə qanunsuz sayır. Bir həqiqətdir ki, bütün dünyada təkcə ermənilər bizim xalqa türk deyiblər. Onlar bizi Azərbaycanlı kimi yox türk, deməli özlərinin düşməni kimi görüblər. Bəs biz türkük olduğumuz halda niyə qardaşlarımız bizə kömək etməsin?! Misal var: “Türkün Türkdən başqa dostu yoxdur!”. Beləcə, muzdlu əsgərə ehtiyacı olan ermənilərin öz “eyiblərini” bizə atmaları dərin düşüncəsizlikdir və onlar hər şeyi tərsinə düşünmək, hamıya, hər şeyə düşmən kimi baxmaq təbiətində olan varlıqlardır.

Azərbaycan xalqı isə sülhsevər xalqdır! Azərbaycan Ordusu, Silahlı qüvvələrimiz mübarizəsini döyüş meydanında aparır, humanizm, vicdan hissi ilə hərəkət edirlər.

Bundan başqa, milyonlarla insanımızı mənfur ermənilər əzəli yurd yerlərindən zaman-zaman qovsalar da Azərbaycan xalqı onlara qarşı həmişə insanlıq nümayiş etdirib. Bu gün Azərbaycanda minlərlə erməni, elə minlərlə də qarışıq ailələr vardır.

Bu ailələr bol-bərabəkli, “işığlı-qazlı” vətənimizdə, gözəl evlərdə viravan yaşayırlar. Onlar ən yaxşı iş yerlərində işləyir, yerli əhali tərəfindən ayrı-seçkilik münasibəti görmürlər. Onlar əksəriyyətlə ad və soyadlarımızı da mənimsəyiblər. Bununla əsl vətəndaşlarla eyni statuslarda hər şeyə nail olurlar...

Gerçəklik isə bir toblonu qabardır: Azərbaycan vətəndaşları öz müqəddəs torpaqları üçün onların əsl soydaşları ilə döyüşür, şəhid verir. Onlara isə bu ağrı-acı yaddır! Azərbaycanda yaşayan bu erməni ailələr qan qardaşları tərəfindən Gəncəyə, Tərtərə, Goranboyya, Ağcabədiyə, Naftalana hələ Abşeron-Xızıya, Siyəzənə və s. müharibə getməyən ərazilərimizə atılan raketlərə də biganədirlər!.. Deməli, dərdimizə laqeyddirlər!

Hələ Azərbaycanda bəxtəvər həyat sürən bu tayfa öz ad-soyadları ilə vətəndaşlıqlarını davam etdirmək arzularını da, Azərbaycana erməni qohumlarının sərbəst gəlməsini də istəyirlər. Ermənistanda necə bütün bu insan azadlıqları mümkündürmü?! Əlbəttə ki, yox! Bəs o zaman niyə Azərbaycanda yaşayan ermənilər rəsmi şəkildə də bizimlə həmrəy olduqlarını bəyan edən ruslar, yəhudilər, ləzgilər, talışlar kimi TV proqramlarına çıxıb baş verənlərə, heç olmasa soydaşlarının Gəncədə törətdikləri qanlı terrora, dinc əhalinin raketlərlə vurulmasına, bizə hər gün baltistik silahlar atmasına SUSURLAR?!

Əgər bu vətəndə yaşamaq, onun vətəndaşları ilə birlikdə ömrə davam xoşdursa onlar da ayağa qalxıb, Azərbaycanlılarla bir olub həmrəylik nümayiş etdirməlidirlər. Azərbaycan vətəndaşı adlanıb, bizimlə bir vətəni paylaşıb, düşmənimizə etiraz etməmək bizə etibarsızlıq, xəyanətdir! Çox təəssüf ki, Azərbaycanda yaşayan ermənilər 200 illik tarix boyu həmişə bu mövqeni nümayiş etdiriblər...

Ancaq Azərbaycan türk əcdadlarının qəhrənanlıq, nəciblik, iman hissləri ilə öz yoluna davam edir. O, ona sığınana, ondan imdad umana, qonşusuna, hətta düşməninə belə insani münasibət bəsləyir.

Azərbaycan kimi Türkiyə Respublikasında da minlərlə erməni ailəsi dünyanın hər yerindən, hətta vətənləri ermənistandan daha insani münasibətlə qarşılaşıblar ki, yaşamlarından çox məmnundurlar. Bəlkə elə bu səbəbdən Dağlıq Qarabağdan qaçan ermənilər Azərbaycanı çox xoş qarşılayır, 1 ömürlük həyatlarında sülhsevər Azərbaycanlılarla – türklərlə birlikdə yaşamağa qəlbən razıdırlar. Onlar Ermənistandan Türkiyəyə köç edən minlərlə erməni soydaşlarının da türklər qovsalar belə ermənistana qayıtmayacaqlarının əsl səbəbi, - Türklərlərin, Azərbaycanlıların humanist, nəcib, mehriban, ədalətli, vicdanlı olduğunu yaxşı bildiklərinin

ifadəsidir! Məhz bu baxımdan onlar soydaşlarına müraciət edib, onları sülhə çağırmaları, bütün dünyada dostluq, tolerantlıq, dialoq ölkəsi kimi tanınan Azərbaycan Respublikasında onlara ermənistandan daha yüksək səviyyəli həyat şəraiti yaradacağını yetirməlidirlər.

Müharibə davam edir. Azərbaycan Dövlətinin rəhbəri, Ali Baş Komandamız, cənab İlham Əliyev xalqla birlik siyasəti ilə həm ön cəbhəyə, həm ölkəyə əzmlə rəhbərlik edir, Azərbaycanın ali məqsədi, vətən torpaqlarının azad olunması uğrunda əsl sərkərdə qüdrətilə irəliləyir, həmçinin dünyanın dörd tərəfinə müqəddəs torpaqlarımız üçün qalxdığımız haqlı müharibə haqqında doğru və dolğun məlumat verir, o cümlədən də ermənipərəst “şüarları” yüksək səviyyədə siyasi cavabları ilə heç edir. Cənab İlham Əliyev apardığı Müharibə ilə də Azərbaycanın güclü inkişafını, qüdrətini dünyaya bəyan etmiş olur.

Ermənistan isə hər gün böyük itkilərlə geri çəkilir, səbatsız çıxışları, düşüncəsiz “addımları” ilə dünya liderlərinin gözündən düşür, əsas məsələ, onun hərbi və iqtisadi imkanları günbəgün, saatbasaat sıfra enir. Belə vəziyyətdə xalqı müharibəyə məcbur etmək, minlərlə gənc insanın həyatına son qoymaq, yaralılar ordusu yaratmaq birmənalı olaraq Ermənistan siyasi hakimiyyətinin içdən dağılmasını şərtləndirir. Soyqrım törətməkdə artıq super peşəkar olmuş Erməni hökuməti indi özünün onsuz da çox az olan insan nüfuzunu yox edir. Əlbəttə, geci-tezi var, necə 30 il sonra haqq öz yerini tutur, ermənistan hökumətini həm də çox yaxında cavab verəcəyi siyasi, hərbi “tribunal” gözləyir.

Müharibə itkisiz olmur! Bu tarixi reallıqdır! “İgid ölər, adı qalar”, “Şəhidlər ölməz, Vətən bölünməz” kimi misallarımız elə bu reallıqdan yaranıb!

Düşmən tez-tez müharibədə şəhid olan şəxsi heyətimiz haqqında saxtalaşdırılmış məlumatlar yayır. Əvvəla, güclü, sistemli Azərbaycan Ordusu erməni ordusu kimi dağınıq ordu ilə müqayisədə sözsüzdür ki, az itki vermişdir. Sonra, onlar unudurlar ki, Şəhidlik zirvədir və Azərbaycan xalqı öz torpaqları yolunda şəhid olmağı Şərəf hissi hesab edir. Ermənilərə bir tayfa olaraq Allahdan Şərəf hissi adında müqəddəs bir ərmağan edilmədiyi üçün onlar Şəhidliyin şərəf olduğunu dərk edə bilmirlər! Bundan başqa Azərbaycan xalqı 10 milyonluq nüfuza malikdir, ermənilər kimi 1 milyonluq deyil ki, azalsın, yox olsun. Bu təhlükə ermənilərə xasdır! Ermənistanda anaların kütləvi mitinqlərlə Paşinyan hakimiyyətinin döyüş siyasətinə etiraz etdikləri sirr deyil. Azərbaycanlılar isə Orduya getmək – hətta vətən uğrunda ölmək üçün kütləvi mitinqlərə axışırlar! Bu mənada ermənilər öz saxtakar təbiətləri ilə biz tərəfdən şəhid olanların sayını nə qədər fantastik şişirtsələr də həm onlara heç kim inanmır, həm də ümumiyyətlə, bizim xalqı heç bir qüvvə Vətən müharibəsindən soyuda bilməz.

Əksinə, bu günlər Azərbaycanda hər tərəfdə qələbə sevinci yaşanır! Xalq hər gün ölkə rəhbərinin cəbhə bölgəsindən verdiyi mücdəli xəbərləri evlərindən çıxaraq birlikdə sevinclə qeyd edir. Çünki “Sülh gözəldir, torpaqlar isə müqəddəsdir”! Əcdadlarının uyuduğu Vətən igid döyüşçülərimizin addımları ilə dirçəlir, Müqəddəs Torpaqlarımız qarış-qarış birləşir, bütöv olur! Bunu Vətəni olmayanlar dərk edə bilməzlər!

Əlbəttə tarixin ən ağır hadisəsi müharibə, qırğın isə, ən bəşəri, humanist fenomeni, dayaq olmaq, haraya yetişmək, xilas etmək, qorumaqdır. Bu baxımdan Türkiyə –Azərbaycan birliyi, həmrəyliyi necə 100 il əvvəl, bu gün də özünü təsdiq edir.

Tarixə çox yığcam bir ekskurs etsək, ermənilərin bizə qarşı dəfələrlə soyqrımlar, qanlı faciələr, terror cinayətləri törətdiklərinin və bu hadisələrdə onlar elə indi olduğu kimi hansısa gücə yalvardıqlarının, həmişə güclərinin zəifə, silahsıza, qocaya, qadına, uşağa, əlilə çatdığının şahidi olarıq.

Sözsüzdür ki, belə qanlı hadisələrdən biri, 1918-ci ilin milli soyqrım faciəsi unudulmazdır. Bu erməni vandallığının qarşısı Türkiyənin Azərbaycana qardaş əli uzatması ilə alınmış, talançı, vəhşi erməni tayfaları geri oturdulmuşdu.

Ermənilərin 1918-ci ildə Şamaxı şəhərində törətdikləri vəhşətlər tarixdə xüsusilə Erməni vandallığı faktı kimi yaşayır. Tarixçilərin 7 cild, 925 səhifəlik araşdırmalarına əsaslanıb deyə bilərik ki, erməni cəlladları Şamaxının 53 kəndində 4190 nəfəri kişi, 2560 nəfəri qadın və 1277 nəfəri uşaq olmaqla 8027 nəfər Azərbaycanlını qətlə yetirmişlər. Digər tərəfdən ermənilər dinc sakinlərə divan tutmaları gerçəklikləri ilə bərabər, planlı şəkildə maddi-mənəvi irsi yox etməyə

çalışmışlar ki, bu faktlar onların tarixi saxtalaşdırmaq məqsədlərini açıq təsdiq edir. Məsələn, ermənilər Şamaxı şəhərində Cümə məscidinə 1800 müsəlman əhalini, xüsusilə də qadınları yığıb, işgəncələrə məruz qoyaraq yandırdıqda Şimali Qafqazda ən qədim məscid olan – 743-cü il tikilisinin üzərindəki tarix kitabəsini də məhv etmişlər. Sonradan Gürcüstandan dəvət edilmiş arxeoloqun ciddi araşdırmaları ilə məscidin tarixi bərpa edilmişdir.

1918-ci il 31 mart-02 aprel tarixlərində cərəyan etmiş Bakı qırğını, davamda erməni daşnaklarının bütövlükdə Azərbaycan xalqına qarşı törətdikləri məqsədli, planlı soyqırım hadisələrdə onların tarixi insan məskənlərimizi, milli mədəniyyət abidələrimizi dağıdıb, yandırıb məhv etməsi həqiqətlərindən çıxış etsək, genlərində türk insanın qanına hərislik, düşmənçilik olan, vicdan, din, iman, şərəf, ləyaqət hisslərindən məhrum erməni adlanan bu tayfanın arxasında, yaxud çiyindaşının bolşeviklərin olduğunun şahidi olarıq. Rus imperiyası Azərbaycanın bu dəfə Türkiyəyə birləşməsindən qorxaraq hücuma keçdikdə onlar bundan faydalanıb öz məkrli niyyətlərini həyata keçirmişdilər.

Ermənilərin xalqımıza, millətimizə qarşı törətdiyi soyqırım xəritəsi - konkret olaraq Ermənilərin Azərbaycanlılara qarşı 1918-ci il soyqırımında törətdikləri vəhşiliklər Quba rayonunda şəhid qəbirstanlığında da öz dolğun izlərini yaşadır. 2007-ci ildə yol təmiri zamanı təsadüf nəticəsində üzə çıxmış, başları bədənlərindən ayrı vəziyyətdə olan yüzlərlə şəhid bədəni ermənilərin türk insanına qarşı əbədi düşmənliyinin tarixlərə miras əyani sübutdur.

Beləcə, Azərbaycanın Vətən tarixinə əbədi olaraq həkk olunmuş bir faktdır ki, bolşeviklərə böyük dəstək verən ermənilərin Bakıda törətdikləri soyqırımın qarşısının alınması üçün Azərbaycan Demokratik Respublikasının Rəyasət Heyətinin sədri Məmməd Əmin Rəsulzadə və Dağıstan milli rəhbəri Heydər Mammat İstambula getmiş, Tələt və Ənvər paşa ilə görüşmüşlər və Türkiyə dərhal öz ordusunu Azərbaycana göndərmək üçün hazırlamışdır. Lakin Birinci Dünya Müharibəsində məğlub olan Türkiyəyə Almaniya Gürcüstan vasitəsilə mane olmağa çalışmış, Ordunun Batumdan keçməsinin qarşısı alınmışdır. Bu səbəbdən Türkiyə əsgərləri nə qədər uzaq məsafə və çətin yollarla olsa da yəni, Qarsdan keçməklə qan qardaşlarının köməyinə yetişmişlər. Digər tərəfdən də Ənvər paşanın qardaşı Nuru paşanın rəhbərlik etdiyi Qafqaz Müsəlman ordusu Azərbaycan türklərinin də qoşulduğu bu əsl TÜRK ORDUSUNA birləşərək Ruslarla, əslindəsə türkün əbədi düşməni ermənilərlə mübarizə aparmış, soyqırımçıları geri oturtmuşdur.

1918-ci ildə Azərbaycanın harayına gəlmiş “Ya istiqlal, ya ölüm”- hayqıran türk geniralı Kazım Qarabəkir paşa da Azərbaycanın qədim məskəni Naxçıvanı erməni daşnaklarından qorumuş, Azərbaycan Xalq Cümhuriyyəti və Osmanlı İmperiyasının dəstəyi ilə Naxçıvan və ətrafında yaşayan türklərin təhlükəsizliyini təmin etmək üçün Araz Türk Cümhuriyyətinin yaradılmasına nail olmuşdur. Hələ Kazım Qarabəkir paşa İran Azərbaycanını da ingilisləri dəf edərək fəth etmiş, bir müddət o tərəfli, bu tərəfli Azərbaycan ürək kimi bərabər döyünmüşdür.

Heç də təsadüfi deyil ki, Ulu öndər Heydər Əliyev 1997-ci il 8 may tarixində Türkiyənin İş Adamları ilə Görüşdə söylədiyi nitqində Soyqırım illərində Türkiyə Respublikasının yaradıcısı Mustafa Kamal Atatürkün Azərbaycana göstərdiyi böyük diqqəti yüksək qiymətləndirərək demişdir: ”... böyük Mustafa Kamal Atatürk 1918-1920-ci illərdə həmin erməni millətçilərinin, daşnaklarının azərbaycanlıların başına nə bəlalar gətirdiklərini yaxşı bilirdi. Azərbaycanda nə qırğınlar etmişdilər, yaxşı bilirdi. Məhz Mustafa Kamal Atatürkün və onun kimi insanların iradəsi nəticəsində 1918-ci ildə Türkiyənin Qafqaz Ordusu Azərbaycana gəldi, Naxçıvanda, Qarabağda, Gəncədə, Bakıda Azərbaycanlıları erməni qırğınından xilas etdi. Biz bunları unutmuruq” .

Ermənilər bu vandal xasiyyətlərinə sadiq olduqlarını XX əsrin sonunda -1992-ci ildə törədilmiş Xocalı soyqrımında da təsdiqlədilər. Amma unudulmasın, bu soyqrımda da onlar tək deyildilər və əslində onlar yalnız böyük gücün –Rusiyanın 336-cı alayınım həyata keçirdiyi planın əsl bəşəri vandallıq aktınının “müəllifi” oldular. Nəticədə də Azərbaycanın 25 faiz torpaqlarını işğal etdilər.

Məhz bu günlər o 25 faiz torpağın uğrunda Vətən müharibəmiz gedir. Tarix yazılır! Türk dünyasının əfsanəvi Lideri - Qazi Mustafa Kamal Atatürkün Azərbaycanın Türkiyədəki ilk diplomatı –dostu İbrahimbəy Əbilov vasitəsilə bütün dünyaya bəyan etdiyi,- “Azərbaycanın sevinci bizim sevincimiz, kədəri bizim kədərimizdir. Azərbaycan bizim qardaşımızdır. Heç nəyə baxmayaraq ona yardım etmək borcumuzdur”, Azərbaycan xalqının Ulu Öndəri Heydər Əliyevin “Bir Millət-İki Dövlət” müdrik vəsiyyətlərinə sadiqlik nümayiş etdirən çağdaş Türkiyə və Azərbaycanın nəhəng dünya liderləri Rəcəb Taib Ərdoğan və İlham Əliyev Vətən Müharibəmizin ilk günündən bütün dünyaya yenilməz Türk Birlyi-həmrəyliyini bəyan edirlər.

Azərbaycan Respublikasının prezidenti, Ali Baş Komandan İlham Əliyevin Türkiyənin dövlət başçısı Rəcəb Tayyip Ərdoğana Azərbaycana dəstəyinə görə göndərdiyi məktubda ifadəsini tapmış bu fikirlər arxada qalan bir ay qədər heç də qısa olmayan, qanlı-qadalı, lakin çox şərəfli günlərdə Azərbaycan xalqına həqiqi mənada güc-qüvvət qarantı olub.

“ƏZİZ QARDAŞIM! Üzvü olduğumuz Türk Şurası Ermənistan-Azərbaycan Dağlıq Qarabağ münaqişəsinin Azərbaycan Respublikasının suverenliyi, ərazi bütövlüyü və beynəlxalq səviyyədə tanınmış sərhədlərinin toxunulmazlığı əsasında tezliklə həll olunmasının vacibliyi ilə bağlı sentyabrın 28-də bəyanat qəbul etmişdir. Bu bəyanata görə də Sizə öz minnətdarlığımı bildirirəm.

Sizə möhkəm cansağlığı, işlərinizdə uğurlar, qardaş Türkiyə xalqına daim əmin-amanlıq və firavanlıq arzulayıram”.

Yazılan yaxın tarix təsdiqləyir ki, Azərbaycanın haqq mübarizəsində siyasi, mənəvi güc aldığı, dünya dövlətləri arasında xüsusi nüfuza malik, gün-gündən inkişaf edən Türkiyə Respublikasının Azərbaycanın haqlı olduğu Vətən Müharibəsində birmənalı olaraq yanında olmasının əyani misalıdır ki, düşmənə yazığı gəldiyi üçün ona maddi-mənəvi kömək olmağa maraqlı olan bəzi qüvvələr ciddi düşünüb, geri çəkildilər , Beynəlxalq hüquq normalarına əməl etməli oldular. Həmişə məzlum donunda, hiyləgər “gedişləri ilə” Rusiyanın dəstəyini qazanan ermənistan rəhbərliyinin bu dəfə o “müttəfiqlərindən” də əli üzüldü. Soros fondu da onu bizim haqq müharibəmizdən qoruya bilmədi. İndi imdad dilədiyi bütün dövlətləri, başda Rusiyanı təhdid edən ermənistan hökuməti gülünc vəziyyətdə, ən əsas da məğlum tərəf olaraq müşahidə edilməkdədir.

Erməni hökumətinin ən çox ümidləndiyi Soros fondu ilə bağlı bunu demək yerinə düşər ki, C.Sorosun adı müxtəlif ölkələrin daxili işlərinə müdaxilə etməkdə, məsələn, heç uzağa getməyək, qonşu Gürcüstanda E. Şevarnadzenin siyasi hakimiyyətinə son qoyulmasında, bu ölkədə narıncı inqilabda geniş hallanır. Onun – 90 yaşlı “filantropun Paşinyanın yanında peyda olmasının əsl məqsədi heç bəlli olmaz... Ermənistanın Sorosun Rusiya və başqa ölkələrdən “qovulmasının” fərqinə varmaması milyardlardan şirnikləndiyini ifadə edir. Bundan başqa Sorosun hakimiyyətləri devirmək niyyətləri üçün bəlkə də bu “dostluq” göydəndüşmə fürsətdir.

Qayıdaq bu cılız tayfanın Azərbaycanın 30 il əvvəl rus imperiyasının silahlı qüvvələrinin hesabına sahib olduğu Dağlıq Qarabağ torpaqları üçün Vətən Müharibəsinə qalxması və qısa müddətə 20 faiz ərazini azad etməsi gerçəklərinə!

Bu Gerçəklik Türkləri, o sırada da Azərbaycan türklərini özünə əbədi düşmən hesab edən ermənilərin Türkiyə qarşısında birdəfəlik süqutu deməkdir! Yadıma Hindistan Azadlıq hərəkatının böyük lideri, Mohands Karamçand – Mahatma Qandinin qiymətli kəlamı düşdü: “Mustafa Kemal ingilizleri yeninceye kadar tanrıyı da ingiliz zannediyordum”.

Bəli, ermənilər də sentyabr ayının 27-nə kimi Dağlıq Qarabağı Ermənistan sanırdılar... Ali Baş Komandanımız, cənab İlham Əliyevin dərin məzmunda ifadə etdiyi kimi,- ““Qarabağ Ermənistandır” deyən Ermənistanın baş naziri, nə oldu, indi demirsən “Qarabağ Ermənistandır”. Gəl Füzuliyə, sən orada bizim torpağımızı istismar edirdin. Gəl Cəbrayıla, gəl Hadruta, gəl azad edilmiş başqa yerlərə, de ki, “Qarabağ Ermənistandır”. Oturmusan orada - İrəvanda, oradan bəyanatlar verirsən, dünya liderlərinin zəhləsini tökürsən, adam qalmayıb ki, telefonla zəng etməyəsən.Niyə demirsən “Qarabağ Ermənistandır”. Qorxursan, qorxacaqsan. Bəs, Azərbaycan xalqını təhqir edəndə, “Qarabağ Ermənistandır və nöqtə” deyəndə niyə belə cəsarətli idin? Kimə güvənirdin? Kimə arxalanırdın

Bu gün gəlibdir və gəlir. Şuşaya Livandan, başqa ölkələrdən erməniləri gətirib məskunlaşdırmaq hərbi cinayətdir, Cenevrə Konvensiyasına ziddir. Nümayişkaranə bunu edirlər, televiziyada göstərirlər, necə ki, ermənilər gəliblər bizim qədim torpağımızda yaşamağa, işləməyə. İndi baxım görüm kim gələcək Şuşaya məskunlaşmağa!”.

Atalarımız da “İlan ulduz görməsə, ölməz”, deyiblər... Təsadüfi deyil ki, Türkiyəni Azərbaycanın arxasında dağ kimi dayanan görən, nəhəng Türkiyənin siyasi, mənəvi dəstəyi ilə Azərbaycanın apardığı möhtəşəm müharibədə məğlub olan Ermənistan təkcə hərbi cəhətdən deyil, çox sahələrdə süqut etdi. Onun “dənizdən-dənizə” xülyaları bütünlüklə suya düşdü və çətin bir də o, talan iddialarına düşə...

Bax beləcə, Türkiyə Cümhuriyyətinin böyük lideri Rəcəb Taib Ərdoğanın 80 milyonluq nəhəng Türkiyənin “Can Azərbaycan!” nidası ilə vuran ürəklərinin səsinə səs verən “biz Azərbaycan xalqının yanındayıq!”, eyni zamanda Müstəqil Azərbaycan Respublikasının Prezidenti, Ali Baş Komandanımız, cənab İlham Əliyevin hər gün Xalqına Müraciətlərində Türkiyə - Azərbaycan qarşılıqlı əməkdaşlıq münasibətlərini, ən əsas bir millət olmağımızı -qandaşlığımızı yüksək qiymətləndirməsi və elə son günlərdə,- ABŞ-ın “Fox News” telekanalına müsahibəsində “Türkiyə Azərbaycana siyasi dəstək verir. O, bizim ən yaxın müttəfiqimiz və dostumuzdur. Biz qürurlu və xoşbəxtik ki, belə böyük ölkə bizim tərəfdaşımızdır. Hər bir ölkənin dostu və müttəfiqlərinin olmasına haqqı var” bəyanatını verməsi Türk Birliyinin Yeni əsrdə böyük tarixi qələbəsini təsdiq edir və biz Azərbaycan xalqı inanınırıq ki, nə qədər ki, Türkiyə bizimlədir- Zəfər bizimlədir!

Budur! Artıq Cəbrayıl rayonu, Cəbrayil rayonunun Böyük Mərcanlı kəndi (Cəbrayıl rayonu, 27.09.2020), Nüzgar kəndi (Cəbrayıl rayonu, 27.09.2020), Mehdili kəndi (Cəbrayıl rayonu, 03.10.2020), Çaxırlı kəndi (Cəbrayıl rayonu, 03.10.2020), Aşağı Maralyan kəndi (Cəbrayıl rayonu, 03.10.2020), Şəybəy kəndi (Cəbrayıl rayonu, 03.10.2020), Quycaq kəndi (Cəbrayıl rayonu, 03.10.2020), Cəbrayıl şəhəri (Cəbrayıl rayon mərkəzi, 04.10.2020),Karxulu kəndi (Cəbrayıl rayonu, 04.10.2020), Şükürbəyli kəndi (Cəbrayıl rayonu, 04.10.2020), Çərəkən kəndi (Cəbrayıl rayonu, 04.10.2020), Daşkəsən kəndi (Cəbrayıl rayonu, 04.10.2020), Horovlu kəndi (Cəbrayıl rayonu, 04.10.2020), Mahmudlu kəndi (Cəbrayıl rayonu, 04.10.2020), Cəfərabad kəndi (Cəbrayıl rayonu, 04.10.2020),Yuxarı Maralyan kəndi (Cəbrayıl rayonu, 04.10.2020), Decal kəndi (Cəbrayıl rayonu, 04.10.2020), Şıxəli Ağalı kəndi (Cəbrayıl rayonu, 05.10.2020), Sarıcalı kəndi (Cəbrayıl rayonu, 05.10.2020), Məzrə kəndi (Cəbrayıl rayonu, 05.10.2020), Qaracallı kəndi (Cəbrayıl rayonu, 09.10.2020), Süleymanlı kəndi (Cəbrayıl rayonu, 09.10.2020), Əfəndilər kəndi (Cəbrayıl rayonu, 09.10.2020), Doşulu kəndi (Cəbrayıl rayonu, 15.10.2020), Soltanlı, (Cəbrayıl rayonu, 19.10.2020), Əmirvarlı Cəbrayıl rayonu, 19.10.2020), Maşanlı (Cəbrayıl rayonu, 19.10.2020), Həsənli Cəbrayıl rayonu, 19.10.2020), Əlikeyxanlı Cəbrayıl rayonu, 19.10.2020), Qumlaq Cəbrayıl rayonu, 19.10.2020), Hacılı Cəbrayıl rayonu, 19.10.2020), Göyərçinveysəlli Cəbrayıl rayonu, 19.10.2020), Niyazqullar Cəbrayıl rayonu, 19.10.2020), Keçəl Məmmədli Cəbrayıl rayonu, 19.10.2020), Şahvəlli Cəbrayıl rayonu, 19.10.2020), Hacı İsmayıllı Cəbrayıl rayonu, 19.10.2020), İsaqlı (Cəbrayıl rayonu, 19.10.2020) kəndləri, Safarşa kəndi (Cəbrayıl rayonu, 20.10.2020), Həsənqaydı kəndi (Cəbrayıl rayonu, 20.10.2020), Fuğanlı kəndi (Cəbrayıl rayonu, 20.10.2020), İmambağı kəndi (Cəbrayıl rayonu, 20.10.2020), Daş Veysəlli kəndi (Cəbrayıl rayonu, 20.10.2020), Ağtəpə kəndi (Cəbrayıl rayonu, 20.10.2020), Yarəhmədli kəndi (Cəbrayıl rayonu, 20.10.2020), Balyand (Cəbrayıl rayonu, 21.10.2020), Papı (Cəbrayıl rayonu, 21.10.2020), Tulus (Cəbrayıl rayonu, 21.10.2020), Hacılı (Cəbrayıl rayonu, 21.10.2020), Tinli (Cəbrayıl rayonu, 21.10.2020), Dağ Tumas (Cəbrayıl rayonu, 23.10.2020), Nüsüs (Cəbrayıl rayonu, 23.10.2020), Xələfli (Cəbrayıl rayonu, 23.10.2020), Minbaşılı (Cəbrayıl rayonu, 23.10.2020), Veysəlli (Cəbrayıl rayonu, 23.10.2020), Füzuli rayonu, Füzuli rayonunun Qaraxanbəyli kəndi (Füzuli rayonu, 27.09.2020), Qərvənd kəndi (Füzuli rayonu, 27.09.2020), Kənd Horadiz (Füzuli rayonu, 27.09.2020), Yuxarı Əbdürrəhmanlı kəndi (Füzuli rayonu, 27.09.2020), Şərvənj kəndi (Füzuli rayonu, 28.09.2020), Aşağı Əbdürrəhmanlı kəndi (Füzuli rayonu, 03.10.2020), Yuxarı Güzdək kəndi (Füzuli rayonu, 09.10.2020), Qışlaq kəndi (Füzuli rayonu, 09.10.2020) Görəzilli kəndi (Füzuli rayonu,

09.10.2020), Qaradağlı kəndi, (Füzuli rayonu, 14.10.2020), Xatunbulaq kəndi, (Füzuli rayonu, 14.10.2020), Qarakollu kəndi, (Füzuli rayonu, 14.10.2020), Arış kəndi, (Füzuli rayonu, 15.10.2020), Füzuli şəhəri, (Füzuli rayon mərkəzi 17. 10. 2020), Qoç Əhmədlikəndi, (Füzuli rayonu, 17.10.2020), Çimənkəndi, (Füzuli rayonu, 17.10.2020), Cuvarlı kəndi, (Füzuli rayonu, 17.10.2020), Musabəyli kəndi, (Füzuli rayonu, 17.10.2020), İşıqlı kəndi, (Füzuli rayonu, 17.10.2020), Dədəli kəndi, (Füzuli rayonu, 17.10.2020), Dördçinar kəndi, (Füzuli rayonu, 20.10.2020), Kürdlər kəndi, (Füzuli rayonu, 20.10.2020), Yuxarı Əbdürrəhmanlı kəndi, (Füzuli rayonu, 20.10.2020), Qarğabazar kəndi, (Füzuli rayonu, 20.10.2020), Aşağı Veysəlli kəndi(Füzuli rayonu, 20.10.2020), Yuxarı Aybasanlı kəndi, (Füzuli rayonu, 20.10.2020), Gecəgözlü (Füzuli rayonu, 21.10.2020), Aşağı Seyidəhmədli (Füzuli rayonu, 21.10.2020), Zərgər(Füzuli rayonu, 21.10.2020), Xocavənd rayonu, Xocavənd rayonunun Hadrut qəsəbəsi (Xocavənd rayonu, 09.10.2020), Sur kəndi (Xocavənd rayonu, 09.10.2020), Bulutan kəndi, (Xocavənd rayonu, 14.10.2020), Məlikcanlı kəndi, (Xocavənd rayonu, 14.10.2020),Kəmərtük kəndi, (Xocavənd rayonu, 14.10.2020), Təkə kəndi, (Xocavənd rayonu, 14.10.2020), Tağaser kəndi, (Xocavənd rayonu, 14.10.2020), Edişə kəndi, (Xocavənd rayonu, 15.10.2020), Düdükçü kəndi, (Xocavənd rayonu, 15.10.2020), Edilli kəndi, (Xocavənd rayonu, 15.10.2020), Çiraquz kəndi, (Xocavənd rayonu, 15.10.2020), Xırmancıq kəndi, (Xocavənd rayonu, 16.10.2020), Ağbulaq kəndi, ( Xocavənd rayonu, 16.10. 2020) , Axullu kəndi ( Xocavənd rayonu, 16. 10. 2020), Ağcakənd kəndi (Xocavənd rayonu, 20.10. 2020), Mülküdərə kəndi(Xocavənd rayonu, 20.10. 2020), Daşbaşı kəndi (Xocavənd rayonu, 20.10. 2020), Günəşli (Günəşli kəndinin keçmiş adı Noraşen idi) kəndi (Xocavənd rayonu, 20.10. 2020), Vəng kəndi (Azərbaycan Respublikasının prezideti, cənab İlham Əliyev Vəng kəndinə yeni Azərbaycan adı vermişdir. Bundan sonra Vəng kəndi Çinarlı kəndi adlandırılacaq!) (Xocavənd rayonu, 20.10. 2020), Dolanlar (Xocavənd rayonu, 22.10. 2020), Bünyadlı (Xocavənd rayonu, 22.10. 2020), Tərtər rayonunun işğal altında olan Suqovuşan kəndi (Tərtər rayonu, 03.10.2020), Talış kəndi (Tərtər rayonu, 03.10.2020), Çaylı kəndi (Tərtər rayonu, 09.10.2020), Zəngilan şəhəri Zəngilan rayonunun Havalı kəndi (Zəngilan şəhəri, 20.10.2020), Zərnəli kəndi (Zəngilan şəhəri,20.10.2020), Məmmədbəyli kəndi (Zəngilan şəhəri, 20.10.2020), Həkəri (Zəngilan şəhəri,20.10.2020), Şərifan kəndi (Zəngilan şəhəri,20.10.2020), Muğanlı kəndi (Zəngilan şəhəri,20.10.2020), Mincivan qəsəbəsi (Zəngilan şəhəri,21.10.2020), Xurama (Zəngilan şəhəri,21.10.2020),Xumarlı (Zəngilan şəhəri,21.10.2020), Sarıl, Babaylı (Zəngilan şəhəri, 21.10.2020), Üçüncü Ağalı (Zəngilan şəhəri,21.10.2020), Hacallı (Zəngilan şəhəri, 21.10.2020), Qırax Müşlan (Zəngilan şəhəri, 21.10.2020), Üdgün (Zəngilan şəhəri,21.10.2020), Turabad(Zəngilan şəhəri, 21.10.2020),İçəri Müşlan (Zəngilan şəhəri, 21.10.2020),Məlikli (Zəngilan şəhəri,21.10.2020), Cahangirbəyl i(Zəngilan şəhəri,21.10.2020), Baharlı kəndləri (Zəngilan şəhəri, 21.10.2020), Kolluqışlaq (Zəngilan şəhəri, 22.10.2020) Malatkeşin(Zəngilan şəhəri, 22.10.2020, Kənd Zəngilan (Zəngilan şəhəri, 22.10.2020, Genlik(Zəngilan şəhəri, 22.10.2020, Vəliqulubəyli(Zəngilan şəhəri, 22.10.2020), Qaradərə (Zəngilan şəhəri, 22.10.2020), Çöpədərə (Zəngilan şəhəri, 22.10.2020, Tatar (Zəngilan şəhəri, 22.10.2020), Tiri (Zəngilan şəhəri, 22.10.2020, Əmirxanlı (Zəngilan şəhəri, 22.10.2020), Qarqulu (Zəngilan şəhəri, 22.10.2020, Bartaz (Zəngilan şəhəri, 22.10.2020), Dəlləkli (Zəngilan şəhəri, 22.10.2020), Qubadlı şəhəri və Qubadlı rayonunun Zilanlı (Qubadlı rayonu, 23.10.2020), Kürd Mahrızlı (Qubadlı rayonu, 23.10.2020), Muğanlı (Qubadlı rayonu, 23.10.2020), Alaqurşaq (Qubadlı rayonu, 23.10.2020), həmçinin Murovdağ, Xudafərin körpüsü, Ağbənd qəsəbəsi (22.10.2020) və neçə-necə yüksəkliklərimiz azad edilmişdir. Ağbənd qəsəbəsinin azad edilməsi ilə Azərbaycan və İran İslam Respublikası dövlət sərhədinin tam nəzarətə götürülməsi təmin olunmuşdur.

Mən müzəffər Ordumuzun işğaldan azad etdiyi rayon, şəhər və kəndlərin demək olar ki, hamısının adını yazdım! Çünki hər qarışı VƏTƏN, Tarixi YADDAŞ olan bu kəndlərin azad olunması yolunda igidlərimiz qanlarından, canlarından keçiblər! Azad olmuş hər elin-obanın adı ilə böyük Qələbənin xəritəsini çəkməkdən əsas və gözəl nə ola bilər axı?!

Xalqımızın 30 illik həsrətdən sonra qazanılan Qələbə sevincinin memarı, ölkə rəhbərimiz, cənab İlham Əliyevin qiymətli fikirləri ilə başladığım bu oçerki, onun rasional, prinsipal Lider,

Ali Baş Komandan qətiyyətli Qərarı ilə də bitirirəm:“Biz haqlıyıq, biz öz torpağımızda vuruşuruq, öz torpağımızda şəhidlər veririk. Bizim savaşımız müqəddəs savaşdır!

Biz döyüş meydanında gücümüzü göstərdik, həm düşmənə, həm də bütün dünyaya. Döyüş meydanında göstərdiyimiz güc və onun mənbəyi Azərbaycan xalqının iradəsidir, Azərbaycan xalqının istedadıdır və bizim əldə etdiyimiz uğurlardır.

Bir daha demək istəyirəm ki, biz xoşbəxt insanıq, bizim nəslimiz xoşbəxtdir ki, bu sevincli günləri görə bilirik. Mən özümü xoşbəxt insan hesab edirəm ki, bu sevincli xəbərləri doğma xalqıma çatdırıram. Ali Baş Komandan kimi bütün işlərə rəhbərlik edirəm və Azərbaycan xalqını əmin etmək istəyirəm ki, bundan sonra da öz fəaliyyətimdə ölkəmizin, xalqımızın milli maraqlarını qorumaq üçün əlimdən gəlini əsirgəməyəcəyəm. Heç bir təhdid, heç bir hədə, heç bir təzyiq mənim iradəmə təsir edə bilməz. Bizim işimiz haqq işidir. Biz öz torpağımızda vuruşuruq, öz ərazi bütövlüyümüzü bərpa edirik.

Yaşasın Azərbaycan Ordusu! Yaşasın Azərbaycan xalqı! Qarabağ Azərbaycandır!”.

Bəli! Bu gün Azərbaycanımızda nəhəng Türk Dövlətindən gələn milli-mənəvi ruhla Vətən Müharibəmizdə qazandığımız Qələbə sevinci hissləri təntənəsi yaşanır. Nə gözəldir: Türkiyə bizimlədir- Zəfər bizimlədir!