Bütöv Azərbaycan Xalq Cəbhəsi Partiyasının sədri, millət vəkili Qüdrət Həsənquliyev Moderator.az-a geniş müsahibə verib, onun birinci hissəsini təqdim edirik:
-Hər dəfə deputatlar müəyyən məsələləri
qaldırırlar, təkliflər səsləndirirlər, amma spiker demək olar ki, əksər
hallarda heç bir reaksiya bildirmədən sözü növbəti çıxışçıya verir. Sonradan
ondan soruşulurmu ki, filan təklif filan yerə çatdırıldımı, nə cavab verildi?
-Yox, belə təmaslar olmur. Onu bizim müzakirə
etmək imkanımız da yoxdur ki, niyə mənim fikirlərimə reaksiya verilmədi. Siz də
görürsünüz ki, sədr istəyəndə reaksiya bildirir, istəməyəndə üstündən sükutla
keçərək növbəti şəxsə söz verir.
-Ən azından təklifləri yazılı formada lazımi
instansiyalara göndərirlərmi?
-Əvvəllər bəzi məqamlarda qaldırdığımız məsələlərlə
bağlı Milli Məclisin Aparatının işçiləri tərəfindən bizə məlumat verilirdi ki,
siz qaldırdığınız filan məsələ ilə bağlı müvafiq dövlət orqanına müraciət
etmişik və cavab bundan ibarətdir. Bir müddət belə bir fəaliyyət oldu, amma
sonra heç bu da olmadı. Mənim qaldırdığım məsələ təkcə Milli Məclis rəhbərliyinə
aid olan məsələ deyil. Mən parlamentin ötən iclasındakı çıxışımda da söylədim ki,
bu, siyasi hakimiyyətlə bağlı məsələdir. Burada prezidentin qəbul edəcəyi qərar
önəmlidir. Mən yenə də o fikrimdə qalıram ki, beynəlxalq təşkilatlar tərəfindən
siyasi məhbus hesab olunan şəxslər hansı formada ittiham edilib barələrində
müvafiq cəzalar kəsilməsindən asılı olmayaraq, hətta araşdırılmadan bu şəxslər
barəsində məhkəməyə qədərki həbs qətimkan tədbiri dəyişdirilməli, siyasi məhbus
hesab olunan şəxslər azad olunmalıdır. Mən parlament tribunasından da bunu söylədim,
mətbuatda da dilə gətirdim ki, bizim Qarabağ kimi böyük problemimiz var, biz
beynəlxalq birliklə qarşıdurmaya getməməliyik, 5-10 nəfərə görə onlarla üz-üzə
gəlməməliyik.
-YAP-çı deputat Siyavuş Novruzovsa fərqli
düşünür. O ampluasına sadiqlik sərgiləyərək yenə beynəlxalq təşkilatları quru
yuyub yaş sərib və hətta onların erməni lobbisinin yedəyində olduqlarını iddia
edib. Hansı məntiqlə hakimiyyət beynəlxalq birliklə işləməkdən imtina siyasəti
yürüdür?
-Hesab etmirəm ki, beynəlxalq təşkilatlarla
işləməkdən imtina edilib. Beynəlxalq təşkilatların Azərbaycan hakimiyyətindən tələbləri
var, yəni Avropa Parlamentinin məlum qətnaməsi var və Avropa Şurasının qəbul
etdiyi son qərarda da Azərbaycanla bağlı bir müddəa salınıb ki, siyasi məhbus
hesab olunan şəxslər azad olunmalıdır. Mən hesab edirəm ki, Azərbaycan bu
çağırışlara cavab verməlidir və həmin şəxsləri azad etməlidir. Bu isə beynəlxalq
birliklə yeni əməkdaşlıq üçün yol açacaq. Xatırlayırsınızsa mənim çıxışımdan
sonra Bahar Muradova da söz alaraq bildirdi ki, hətta Azərbaycan bu addımı atsa
belə, onlar yeni bəhanələr tapacaqlar və Azərbaycana bu təzyiqlər davam edəcək.
Azərbaycan da çalışmalıdır ki, onlar yeni bəhanələr tapmasınlar. Eyni zamanda
hesab edirəm ki, Siyavuş Novruzov da haqlıdır. Beynəlxalq təşkilatlar heç də həmişə
ədalətli mövqe sərgiləmirlər. Biz bunu Dağlıq Qarabağ probleminin çözümü cəhdlərində
çox görmüşük. Bəziləri deyir ki, Avropa Birliyi Azərbaycana qarşı münasibətdə
necə ikili standartlar yürüdə bilər ki, Avropa Parlamenti Dağlıq Qarabağı və ətraf
rayonları işğal olunmuş ərazilər hesab edir. Avropa Parlamentinə belə bir qərarın
qəbulu ona görə lazımdır ki, Azərbaycanla işləyə bilsin. Onsuz da Ermənistana
heç bir təzyiq etmirlər. BMT Təhlükəsizlik Şurasının 4 qətnaməsini yada salan
yoxdur. Mən parlamentdəki çıxışımda da dedim, biz Avropa Parlamentinin qətnaməsini
necə səmimi qəbul edə bilərik ki, həmin siyasi məhbus edilən şəxslər azad edilməyəcəyi
təqdirdə Azərbaycana Avropa Birliyi tərəfindən yardımın dayandırılmasına
çağırış edilir. Tutaq ki, doğrudan da siyasi məhbus hesab edilən bir neçə nəfər
var və bunlara görə Azərbaycana sanksiya tətbiq etməyə çağıran bu qurum 1
milyon insanı ev-eşiyindən didərgin salan, özləri də Dağlıq Qarabağı və ətraf 7
rayonun işğal olunduğunu etiraf etsələr belə bu işğalı həyata keçirən ölkəyə nəinki
sanksiya, heç bir çağırış da etmirlər ki, işğala son qoysunlar. Amma bütün bu
ikili yanaşmalara baxmayaraq mən yenə də o fikrimdə qalıram ki, bu acı reallığı
bizim udmaqdan və qəbul etməkdən başqa yolumuz yoxdur. Ona görə ki, dünyanın xəritəsini
bu gün Amerika və Qərb yenidən cızmağa başlayıb, onlar qərar qəbul edirlər ki,
gələcək xəritədə kimlərə hansı rol veriləcək. Rusiya kimi nüvə silahına malik
bir ucu Avropada, o biri ucu Asiyada olan, bir tərəfində gün doğanda o bir tərəfində
gün batan nəhəng bir ölkə bu qədər sanksiyalara məruz qalsa da Putinin və
Lavrovun çıxışlarında əməkdaşlıq çağırışları tükənmək bilmir. Yəni çalışırlar
ki, heç olmasa bu sanksiyaları bir az yumşaltsınlar və Avropa Birliyi ilə
Amerikanı bir-birindən ayırmaq cəhdləri edilir. Yəni hətta Rusiya belə bu iki
gücün birliyinə müqavimət göstərmək imkanında olmadığını büruzə verir. Amma
bizdə baxın görün nələr baş verir? Obama Azərbaycanla bağlı çıxış edir, Avropa
Parlamenti isə qətnamə qəbul edir. Yəni faktiki surətdə Avropa Birliyi və
Amerika birlikdə Azərbaycanın üstünə gəlir. Bizdə də Rusiyanın gücü yoxdur ki, ən
azından müqavimət göstərək və bu iki gücü bir-birindən ayıraq. Mən də bütün
bunları nəzərə alaraq parlamentin sonuncu iclasında bu çıxışı etdim. Halbuki
zalda əhval-ruhiyyə tamam fərqli idi və hamı Avropa Parlamentinə qarşı etiraza
köklənmişdi, deputatların biri o birindən daha kəskin çıxış etməyə çalışırdı. Belə
bir ab-havada mən söylədim ki, qarşıdurmadan çəkinmək lazımdır. Dedim ki, biz
necə bu gün Rusiyanı vasitəçi kimi qəbul etmək zorundayıq? Biz buna məcburuq.
Siz elə bilirsiniz biz kefimizdən Rusiyanı vasitəçi kimi qəbul etmişik? Biz bilə-bilə
ki, torpaqlarımızın işğal altında qalmağın əsas günahkarı Rusiyadır, bu gün bu
dövlətlə dostluqdan, əlaqələrin yüksək səviyyədə inkişaf etdirilməsindən
danışırıq. Yəni bu acı reallığı qəbul etdiyimiz kimi Qərblə dil tapmaq məsələsində
acı reallığı da qəbul etmək zorundayıq.
-Cəmiyyətə belə bir fikir də hakim kəsilib ki,
Azərbaycan iqtidarının beynəlxalq təşkilatlarla dil tapa bilməməsində diplomatiyamızın
səriştəsizliyi həlledici rol oynayır. Yeri gəlmişkən, bir neçə ay öncə Siz
Elmar Məmmədyarovu bu iqtidarın ən zəif kadrı hesab etmişdiniz...
-Bu barədə bir dəfə sizin saytınızda demişdim,
ona görə də dediklərim təkrarçılıq kimi anlaşıla bilər. Mən bu barədə Milli Məclisdə
də demişəm ki, bizim xarici siyasətin həyata keçirilıməsində ağırlıq mərkəzi
Xarici İşlər Nazirliyindən parlamentə keçib. Mən bunu əslində müsbət hal kimi
söyləməmişdim. Reallıq ondadır ki, beynəlxalq təşkilatlarla işi hal-hazırda
Xarici işlər Naziriliyi görmək əvəzinə bizim ayrı-ayrı millət vəkilləri,
deputat qrupları görürlər. Mən demirəm ki, biz bu işi görməməliyik. Amma bizdən
öncə hansı ölkədə hansı iş aparılmasını XİN və onun səfirlikləri müəyyənləşdirməlidir.
Həmin ölkələrdə oturan diplomatlar bilməlidir ki, işlədikləri ölkədə Azərbaycana
münasibət necədir və medianı diqqətlə izləməklə oradakı ictimai rəyi bilməlidrilər.
Məsələn, necə ki, biz Azərbaycanda hansı parlamentarinin gördüyü işin nədən
ibarət olduğunu bilirik, eləcə də onlar çalışdıqları ölkədə kiminlə əlaqələr
qurmaq lazım olduğunu müəyyənləşdirməli, lazım olduqda da Azərbaycanın millət vəkillərini
həmin ölkəyə dəvət edərək onların görüşlərini təşkil etməlidirlər. Amma
bunların heç birini görə bilmirik. Ona görə də hesab edirəm ki, 60 ölkədə fəaliyyət
göstərən səfirliklərimizin fəaliyyəti kifayət qədər gücləndirilməlidir.
Prezident ildə bir dəfə onları Bakıya dəvət edərək tapşırıqlar verir, amma
onlarla normal iş qurulmur. Mənim təmasda olduğu səfirlər də var, bilirəm ki,
onlarla mütəmadi iş aparılmır, belə deyək ki, vaxtlı-vaxtında o səfirlərə göstərişlər
və təlimatlar verilmir, onlardan hesabatlar tələb olunmur. Yəni səfirliklərin
hesabatlılığı olmalıdır ki, görülən iş ortalığa çıxsın. Mən əminəm ki, XİN və səfirliklər
normal iş qura bilsələr qısa zamanda ən azı Dağlıq Qarabağ məsələsindəki
reallıqları dünyaya olduğu kimi çatdıra bilərik.
-Milli Məclisdə cəmiyyətin arzuladığı və nəticə
gözlədiyi sahələrlə bağlı demək olar ki, Sizdən başqa barmaqla sayılacaq
deputatlar məsələ qaldırır. Bir müddət öncə AZAL ilə bağlı parlamentdə fikir
bildirib onların qiymət siyasətini ifşa etmişdiniz. Amma heç bir nəticə olmadı.
Əksinə, artıq müalicəyə İrana gedən kimi millət xaricə getmək üçün gedib
Tiflisdən uçmağa məhkum edilib. Çünki AZAL-ın təklif etdiyi qiymətlər millət
üçün sadəcə əlçatmazdır...
Ardı
var...