Bizim şanlı partiya rəhbərlərimizin, xüsusilə də əksəriyyəti özündən və portfelindən ibarət olan siyasi liderlərimizin hakimiyyətlə dialoq tamaşasında Avropa Oyunları ilə bağlı prezidentin ətrafında  sıx, monolit birləşməsindən sonra “Allah, Məhəmməd, ya Əli ” deyib mən də arzularımı sizinlə bölüşmək qərarına gəldim. Bu oyuna, ya da oyunbazlığa - necə istəyirsiniz elə də başa düşün,  mən də münasibətimi bildirməyi, Birinci Avropa Oyunlarının bir qalibi haqqında söhbət açmağı vacib bildim. Qalib deyəndə elə fikirləşməyin ki,  ruslar demiş, mənim  krişam gedib, danışığımı itirmişəm, başım xarab olub. Bilirəm, haqlı olaraq sual verəcəksiniz  ki, axı, ay bədbaxt müsəlman,  xalqımızın ölüm - dirim savaşından,  işğal edilmiş torpaqlarımızın, namusumuzun  azad edilməsindən də vacib olan Avropa Oyunları hələ başlamayıbsa, hansı qalibdən danışırsan?                                                                                                             

Yox, bəylər, Həzrət Abbas haqqı,  "krışa"m-zadım getməyib,  1992-ci ildən bəri  kəlləmə dubinka da dəyməyib, başım da şükür Allaha, Azərbaycanın qanunları kimi “pereboy” işləmir. Mən qalib deyəndə, fikrinizə  başqa şey gətirməyin, elə bilməyin ki, mən Azərbaycan iqtidarının bir  “malades”ə görə öz xalqının  sərvətlərini sağa-sola dağıtmasını, dillənəni də hərləyib fırlayıb zindanlara soxmasını, kölə vəziyyətinə salınmış millətinin  üzərində  parlaq  qələbə çalmasını nəzərdə tuturam. Ə tövbə,  yox. Əgər bu yapçıların, gopçuların çırpışdırdıqları milyonlardan mənə bir qəpik  çatmayacaqsa nə azarıma qalıb, başıma at təpib ki, ağrımayan başıma dəsmal bağlayım, hərləyib-fırlayıb-şərləyib məni də bassınlar içəri? Bir də ki, sizə də məsləhətim budur ki, çox dərinə getməyin, qaşınmayan yerdən qan çıxarmayın, ilan ala çatıdan qorxan kimi mitinqlərdən qaçıb  gizlənən  vətən daşlarının başında qoz sındıran indiki iqtidarın  da vəziyyətini başa düşün, bir az da  “panyatka”lı olun. Axı, necə olmasa, yazıq hakimiyyət öz haram  tikəsi  xatirinə  bac-xərac verir, bundan savayı, gəlib-gedənləri yedizdirib içizdirirlər, bundan başqa,  cibişdanlarına da zəhrimar “göy”dən paçka-paçka  basıb yola salırlar. Məgər lap  indi bilmirsiniz, xəbəriniz yoxdur  ki, prezident seçkilərində  bura gəlib hərbi gəmilərini doldurub gedən, indi də  Avropa Oyunlarını bəhanə edib bac-xərac sahiblərindən biri, lap potası, liliput Putin leşgəri ilə yenə gəlir?                                                                                                                                   

Nə isə, lənət kor şeytana,  bunlar hamısı boş şeylərdir və gəlin keçək  əsas məsələyə, qəhrəmanımızı çox da intizarda saxlamayaq.                                                                                                                                                

Sizcə, bizim qəhrəmanımız kim olsa yaxşıdır?  Əlbəttə, Azərbaycan  xalqının  artisti, primadonnası, “ Göy göl”,  “Yaşın nə gərqi var “ kimi  dahiyanə, şedevr  mahnıların əvəzsiz  ifaçısı,  ” Şöhrət “ ordenlisi, “ Şərəf “ ordenlisi  İlhamə  Quliyeva. Niyə məhz İlhamə Quliyeva?  Bildiyiniz kimi, Avropa oyunlarının məşəlinin Bakıda yandırılması üçün  qırğın gedir. Daha doğrusu, bu  qırğın əbədi və əzəli düşmənlər -  xalq artistləri İlhamə Quliyeva ilə Flora Kərimova arasında gedir. Mənim sözüm heç də  onda deyil ki, bu boyda mədəniyyət, incəsənət, şou sahəsində, lap elə hökumətdə bir kişi tapılmır ki, qabağa çıxıb bunların ikisini də otuzdursun  qabaq-qənşər, başa salsın ki,  imana gəlin, qurtarın bu rüsvayçılığı, 70 illik qoç döyüşündən sonra daşı tökün ətəyinizdən,  barışın, qurtarsın getsin. Əks halda, bu xalq, yazıq cavan sənətçilər  sizdən nə ibrət götürəcək, nə tamarzı  anlayacaqlar?  Bəri başdan etiraf edim ki, bu iş  mənlik deyil. Mənlik  olan odur  ki, bu davanı bilərəkdən salan var və  istəyir ki, ara bir az da qarışsın, qızışsın, son nəticədə də ölkəmizdə pişik asqırmasına bənd olan ictimai sabitlik pozulsun.                                                                                                                       

Özü gənc olmasa da gənclər və idman naziri Azad Rəhimov mətbuatda İlhamə xanımın məşəldarlığına etiraz edənlərə necə cavab versə yaxşıdır ? Deyir ki, “İlhamə xanım məşəli Bakıda daşıyacaq 150 nəfər məşəldardan  biridir. Qaça bilməsə də, hərəkət edəcək.”                                                                                                                

Indi, gəl bu yerdə Flora xanımı ovundur görüm necə ovundurursan.  Flora xanım  da fanatlarına üzünü tutub deyir ki, “ Kimsə bizi bütün dünyaya güldürmək  istəyir. Görün nə günə qalmışıq ki, layiqli adamlar qala qala, məşəli İ. Quliyeva aparacaq.”                                                                                                                                                    

Doğrudan da  ilk baxışda çətin, çıxılmaz vəziyyətdir. Amma, gecə- gündüz baş sındırandan sonra belə fikrə gəlmişəm ki, burada da çıxış yolu var. Məsələn, olmazdımı ki, bu xalq artistlərinin hərəsinə bir məşəl verəydilər, onlar da düşəydi bu ölkənin canına, rayonlarda  zorla küçələrə  çıxarılan camaatın başın qataydılar, müvəqqəti də olsa  hakimiyyətin aclıq, səfalət, korrupsiya, rüşvət,qamarlama kampaniyasını yaddan çıxaydılar? Yaxud da ağır çəkili ştanqistə oxşayan nazirimiz Azad Rəhimov  İlhamə xanıma sevgisini başqa cür izhar edəydi,  150  kq çəkisi olan ,72 yaşlı xanımı  dalına alıb  onun  bir sözü 37 dəfə təkrarladığı “Göy göl ”  mahnısını oxuya- oxuya onun əvəzinə 150 metr qaçaydı, dünya dağılmazdı ki ?                                                                                                                                                                                                       

Siz birdən çaşıb  fikirləşərsiniz, İlhamə xanım, mənim qəhrəmanım  naşükürlük edir, ona göstərilən etimadı  layiqincə qiymətləndirməz? Qətiyyən elə deyil,  qiymətləndirir , özü də necə. İncəsənətdə özünü primadonna elan etmiş İlhamə xanım  kimi  mən gözəl deyə bilmərəm, yaxşısı budur, qoy, onun sözləri ilə deyim :“Mən bu gün üzdəyəm. Sağ olsunlar mədəniyyət və turizm naziri Əbülfəz  Qarayev, gənclər və idman naziri Azad Rəhimov. Nazir iclasda dedi ki, biz bura ancaq  cəmiyyətin qaymaqlarını dəvət etmişik. Amma, mən bura xüsusi dəvət olunmuşam. Biz çox gözəl və sayğılı millətik. Dünyaya meydan oxuyuruq!”                                                                                                                                                                

Deyirəm axı, Azad əkə qaymaqları  bir yığıb,  Azərbaycanın bütün ordenlərini almış  qaymaqların qaymağı İlhamə xanımı  da ayrıca çağırıb. Əlbəttə, mən buracan hər şeyi başa düşdüm, sevindim,  fərəhləndim,  qürur duydum, təkcə bir şeydən başqa. Necə yanı dünyaya meydan oxuyuruq? Bax, burda zənn edirəm sənətkar  bir balaca  işləri korladı, özü də lap pis korladı. Niyə bizim dünyaya meydan oxumağımızı dilə gətirdi, niyə sirrimizi açdı, düşmənləri ayıq saldı? Birdən, allah eləməmiş, gəlib  Bakıda  bizim şotumuza  müftə yeyib şellənəcək erməni dığalarından  biri eləmədi tənbəllik, götürüb İlhamə xanıma zəng edib soruşdu ki, ”Ay qız-axçi , 20 ildir zəbt elədiyimiz 20 faiz torpağınızı, əsir götürdüyümüz qız-gəlinlərinizi  nə vaxt azad edib analoqu olmayan rüsvayçılıqdan xilas olmusuz  ki, indi də dünyaya meydan oxuyursunuz? ”                                                                                                                                                                 

 Bəri başdan onu da  bilirəm, yüz faiz əminəm  ki,  Flora Kərimovanın  acığına onun məşəli göylərə qaldırıb  yırğalana yırğalana  yerişi, qartal kimi  süzməsi təkcə məni yox,  millətin sərvətlərini  müftə basıb yeyəcək 10 mindən çox  xaricinin də dəhşət xoşuna gələcək, onunla şəkil çəkdirmək üçün saç yoldusuna çıxacaqlar.                                                                                                                                                    

Mənim isə qəhrəmanımdan, hamının humanist, xoşsifət, xoşxasiyyət, üzüyola tanıdığı İlhamə xanımdan acizanə ,çox xırda bir xahişim, təvəqqəm  də var. Əgər işdir şayətdir, onu  məşəldar edən  baş məşəldara rast gəlsə ona çatdırsın ki, millət çörəyi qulağının dibinə yemir. Biz  yaxşı başa düşürük ki, ayının yüz  oyunu bir armudun üstündə olduğu kimi,  hakimiyyətin də oyunu  millətin olan qalan sərvətlərini də talamaq, insanları zülm altında saxlamaq, bir tikə çörəyə möhtac etməkdir. Biz heç bir avropalının, asiyalının, afrikalının məşəlini tanımırıq, arzulamırıq, belə lap istəmirik.                                                                                       

Bizə ancaq və ancaq bir məşəl lazımdır: Xankəndinin üstündə alovlanacaq, xalqımızı rüsvayçılıqdan xilas edəcək, üzümüzü  hər yerdə ağ edəcək İlahi Məşəl...