Günahkar kimdir?

Erməni siyasi elitası həqiqətən də həyasızlıqda unikal nəticələr əldə edib. Son məğlubiyyətində əvvəlcə özlərindən başqa hər kəsi - rus əsgərini, türkləri, suriyalıları, liviyalıları, pakistanlıları, ukraynalıları, sonda isə pulsuz aldıqları rus silahlarını- zenit raket komplekslərini, İskəndər raketlərini, Su-30 qırıcılarını və s. günahlandırdılar. Siyahı yəqin ki, davam edəcək. Döyüşdən qaçan 2 erməni generalı və onlarla baş zabit barədə kəlmə kəsən yoxdur. 10000-dən çox fərarilik maddəsilə açılan cinayət işləri də bilərəkdən unudulub. Azərbaycan Əsgərinin minlərlə nöqtə zərbəsinin vizual görüntülərini də görməzdən gələ bilirlər.

 

Müharibədə iki tərəfdən biri mütləq məğlub olmalıdır. Bu dəfə də ermənilərin məğlubiyyəti gözlənilən idi. Çünki, 1994-cü ilin əvvəlində "Horadiz" əməliyyatından başlayaraq 2020-ci ilin payızına qədər olan müddətdə keçirilən hərbi əməliyyatların heç birində Azərbaycan Ordusu davamlı olaraq Ermənistan ordusunu məğlub etmiş və onu geri çəkilməyə məcbur etmişdi. Statistika və reallıqlar bu dəfə də eyni fəaliyyətləri vəd edirdi. Xoşbəxtlikdən bu dəfə əməliyyatların miqyası bütün Qarabağ ərazisini əhatə etdi və Muharibə Azərbaycan Əsgərinin Zəfəri ilə başa çatdı. Ermənistanın hərbi-siyasi elitası bu dəfə də sadəcə "erməni ordusu zəif idi, tam hazır deyildi, resurslarımız yetərli deyildi və buna görə də məğlub olduq" deməyə hələ də risk etmir, əvəzində isə hər fürsətdə rus silahlarının nüfuzunu yerlə bir etməkdən çəkinmir. Bununla da Ermənistan ən böyük pulsuz silah təchizatçısını qıcıqlandırmağa uğurla davam edir. Rusiya isə bu vəziyyətə ən azı Ermənistanda keçiriləcək növbədən kənar parlament seçkilərinin nəticəsi bəlli olana qədər bu şıltqlıqlara dözmək məcburiyyətindədir. Ermənistan da Rusiyanın bu məsələdə əlacsız qaldığını yaxşı anlayır. Moskva "Rus sayağı tam boşanmaya" gedə bilməsədə, ən azından yayda seçki nəticələrinə uyğun olaraq fəaliyyətlərinə müəyyən düzəlişlər edəcəyi istisna deyil.