Bunu 44 günlük Vətən müharibəmizdə qəhrəmancasına şəhid olan mayor İlkin Cəfər oğlu Rzayevin anası Balaxanım xanım bizimlə söhbəti zamanı deyir.  

 

Moderator.az şəhid zabitimizin döyüş yolundan bəhs edən yazını təqdim edir:

Şəhidimizin ailəsi ilə görüşmək üçün “Xalqlar dostluğu” metrosunun yaxınlığındakı evlərinə yollandıq. Binanın qarşısında şəhidimizin abidəsi də ucaldılıb və biz orda olanda məktəblilər də şəhid zabitin abidəsi önündə şəkil çəkdirirdi. Daha sonra isə şəhidimizin ailəsinin yaşadığı binaya qalxdıq. Bizi İlkinin anası Balaxanım xanım, qardaşı Rasim və həyat yoldaşı Zeynəb xanım qarşıladı.

 

Elə söhbətimizə də Balaxanım xanımla başladıq. Şəhid anası deyir ki, ailədə iki oğlan və bir qız övladı olub:

 

“Həyat yoldaşım da birinci Qarabağ döyüşlərinin iştirakçısıdır. O, döyüşə gedəndə uşaqlar körpə idi. Könüllü yazılıb gedib Qarabağda döyüşdü. 2012-ci ildə isə çox təəssüf ki, həyat yoldaşım avtomobil qəzası zamanı dünyasını dəyişdi. İlkin 2007-ci ildən ordu sıralarında xidmət edirdi. Naxçıvanda, Tovuzda və sonuncu dəfə isə Murovdağda xidmət edirdi”. 

 

“Sentyabr ayında Gəncəyə İlkingilə getmişdim. Parkda uşaqları gəzdirəndə İlkin mənə zəng vurdu və harda olduğumu soruşdu. Dedim ki, parkda uşaqları gəzdirirəm. Hərbçi yoldaşıyla parka gəlib uşaqlarıyla görüşdü. Birdən hərbçi yoldaşı nəvəm Əliyə dedi ki, “atan müharibəyə gedir”. Bu sözdən çox pis oldum və İlkindən soruşdum ki, müharibə başlayır? Dedi ki, “mama, narahat olma, axşam evə gələcəm söhbət edərik”. Ordan da İlkin hərbi hissəyə getdi. Mən evə qayıtdım və gəlinim dedi ki, “İlkin deyir müharibə başlayır. Ona görə də hər şeyini hazırladı. Mənə də maaş kartını verdi. Başqa tapşırıqlarını da dedi”. 

 

Sentyabrın 27-dən İlkin də döyüşlərə qatıldı. O, döyüşü idarə edirdi. Murovdağda “Koroğlu” postunu ona tapşırmışdılar. Hər gün zəng vurub danışırdı. Sonuncu dəfə oktyabrın 2-də zəng vurdu və soruşdu ki, “Qızım Nuru məktəbə apardınızmı?”. Ondan sonra İlkinlə əlaqə kəsildi”.

 

“Artıq İlkinin şəhid xəbərini mənə demişdilər. Ona görə də evə gəlmirdim və ancaq Murovda İlkinin yolunu gözləyirdim. İlkinin nəşi 76 gün neytral ərazidə qalandan sonra tapılıb bizə təhvil verildi. O, idarə heyətinin zabiti idi, döyüşü idarə edirdi. Amma buna baxmayaraq özü döyüşə girib və “Canavar” postunda şəhid olub.  Döyüşçü yoldaşı deyir ki, “bizə “Koroğlu” postunun müdafəsini qurmağı tapşırmışdılar və hər şey də plan üzrə gedirdi. Amma elə oldu ki, qarşıdakı “Canavar” postuna düşmən basqın etdi, əsgərlərimiz mühasirəyə düşdü. Buna dözməyən İlkin silahını da götürərək o posta yollandı. Biz də İlkinin arxcasıyla getdik. Şiddətli döyüşümüz oldu və orda mühasirədə olan əsgərlərimizi İlkinin rəhbərliyi altında xilas elədik. Lakin İlkin qəfildən qışqırdı ki, “snayper, yatın!”. Biz yerə yatdıq və düşmən biz olan nöqtəyə dəhşət atəş açırdı. İlkin isə bizdən qarşıdakı hündürlükdə idi. Bir də baxanda gördük ki, İlkindən xəbər yoxdur. Onun olduğu hündürlüyə qalxdım və gördüm ki, İlkin snayperlə boğazından vurulub. Dedi ki, “Sağ qolumu qaldır”. Mən də sağ qolunu qaldırdım və dedi ki, “indi burax qolumu”. Güllə sağ tərəfindən dəydiyi üçün bir tərəfi işləmirdi. Elə orda da İlkin şəhid oldu. Daha sonra geri çəkildikləri üçün İlkinin meyitini o zirvədən tək götürə bilməyib”. 

 

Mən də hər gün Gəncədən Murova gedib-gəlirdim. Artıq şəhid xəbərini mənə demişdilər və bunu həyat yoldaşı Zeynəbə də demişdim. Anam isə bilmirdi və özüm də evə gəlmirdim ki, birdən anam nəsə hiss edər”. 

 

Şəhidimizin həyat yoldaşı Zeynəb xanım deyir ki, 2016-cı il Şanlı aprel döyüşləri zamanı əsgərlərini xilas etmək üçün özünü qumbaranın üstünə ataraq şəhid olan mayor Elnur Əliyevlə İlkin yaxın dost olublar. İlkini isə Murov istiqamətindəki uğurlu əməliyyatlarına görə döyüşçü yoldaşları arasında “Murov aslanı” adlandırıblar. Elnur şəhid olanda isə məzuniyyətdə olan İlkin bu xəbərdən çox sarsılıb və formasını geyinərək hərbi hissəyə qayıdıb. 

 

Şəhidimizin ailəsinin mənzil problemi və İlkinin medallarıyla bağlı razılaşmadıqları məqamları var.  Zeynəb xanım deyir ki, o, hal hazırda qayınatasıgildə yaşayır. Burda da ailə böyükdür, qayınının da ailəsi var. Ona görə də mənzillə təmin olunması üçün müraciət edib. Əmək və Əhalinin Sosial Müdafiəsi Nazirliyi şəhidin ailəsinə ikiotaqlı mənzil təklif etsə də Zeynəb xanım bununla razılaşmır. Deyir ki, onun iki övladı var, qayınanası da onlarla qalacaq. Dörd nəfər adama ikiotaqlı ev azdır. Ona görə də şəhid xanımın yoldaşı üçotaqlı mənzillə təmin olunmaq istəyir, lakin bununla da nazirlik razılaşmır. Deyir ki, o, bununla bağlı millət vəkili Qənirə xanım Paşayevayla da görüşüb və problemini deyib. Qənirə xanım da aidiyyatı qurumlara müraciət edib, lakin hələ ki, problem həllini tapmayıb. Həyat yoldaşı İlkin iyirmi ilə yaxın ordu sıralarında qüsursuz xidmət edib və sonda da şəhid olub. Amma onlara göstərilən bu münasibətə görə çox təəssüflənirlər”.  

 

 

“İlkinə “Vətən uğrunda” və “Kəlbəcərin azad olunmasına görə” medalı verilib. “Rəşadət” ordeni üçün isə təqdimatı verilib. Qaldı ki, qardaşıma “Vətən Müharibəsi Qəhrəmanı” medalı və “Azərbaycan Bayrağı” ordeni verilməli idi. Düz bir ildir ki, buna görə yollarda ayaq döyürəm. Əvvəl mənə demişdilər ki, medalların hamısı veriləcək. Amma sonradan məlum oldu ki, bizi aldadırlar. Murovdağ döyüşləri zamanı qardaşım İlkin Rzayev və daha iki hərbçi yoldaşları şəhidlərimiz mayor Vüsal Vəliyev və mayor Rahib Babayev də bu medal və ordenə layiq görülməlidir. Mən neçə aydır ki, Müdafiə Nazirliyindən qardaşımın döyüş yoluyla bağlı məlumatı ala bilmirəm. Bütün bu haqsızlıqlara görə isə bir şəhid ailəsi kimi çox təəssüflənirik. Biz xahiş edirik İlkinin döyüş yolunu dəqiq araşdırıb onun haqq etdiyi medallarını versinlər. İlkin iyirmi il ordu sıralarında can qoyub və sonra da o canını vətən uğrunda şəhid verib”.